Исконските прстени на Сатурн ќе исчезнат за неколку месеци, соопшти НАСА

Величествените прстени на Сатурн целосно ќе исчезнат од видното поле за само шест месеци и ќе останат невидливи неколку месеци, соопшти НАСА.

Вселенската агенција минатата година откри дека гледачите на ѕвезди имаат рок до 2025 година да ги видат иконските структури пред Сатурн да се навали покрај Земјата, претворајќи ги прстените во речиси невидлива линија.

Но, ажурираната прогноза сугерираше дека прстените ќе станат невидливи почнувајќи од 23 март 2025 година.

Космичкиот феномен не е катастрофа, туку настанува поради орбитата на Сатурн околу Сонцето и неговото единствено аксијално навалување, со други зборови, како илузија.

Во март 2025 година, Земјата и Сатурн ќе се постават на таков начин што гледачите на ѕвездите кои користат телескопи ќе ги видат прстените на Сатурн на раб, давајќи илузија дека тие целосно исчезнале.

Прстените постепено ќе се враќаат на виделина пред повторно да исчезнат во ноември 2025 година, пишуваат странските медиуми , пренесува Телеграф.

Астрономите го набљудувале периодичното исчезнување на прстените со векови, бидејќи настанот се случува на секои 13 до 16 години.

Последен пат прстените на Сатурн исчезнаа од погледот на Земјата беше во 2009 година.

Ова најверојатно ќе биде последен пат кога ќе можеме да го видиме овој чин на истребување барем до 2027 или 2028 година, според професорот по астрофизика на Универзитетот во Јужен Квинсленд, Џони Хорнер.

Овој редок феномен не е само фасцинантен спектакл за гледачите на ѕвездите, туку важна можност за учење и за научниците.

Астрономите открија најмалку 13 од 148 месечини на Сатурн за време на избледените прстени низ историјата, вклучувајќи ги и познатите Титан, Енцелад и Мимас.

Во 1966 година, астрономите првпат го видоа најоддалечениот прстен на Сатурн – сега познат како „прстен Е“.

Овој прстен не е рамен како другите шест прстени на планетата.

НАСА го опишува како „слаб прстен околу Сатурн“.

Прстените на Сатурн, наводно, изгледаат невидливи кога Земјата минува низ „прстенестата рамнина“ на планетата – кој било регион од вселената што е усогласен со прстените на Сатурн.

Од овој агол, „тие рефлектираат многу малку светлина и се многу тешко да се видат, што ги прави суштински невидливи“, според физичарот и астроном од Универзитетот во Јужна Калифорнија, Вахе Перуумјан.

Прстените на Сатурн се составени од милијарди скршени парчиња комети, астероиди и месечини кои биле разнесени пред да стигнат до планетата од гравитацијата на Сатурн.

Тие се огромни, се протегаат на околу 281 илјади километри и ја опкружуваат планетата.

Но, нивната дебелина е помала од должината на фудбалското игралиште – што е исклучително промислено во споредба со самата планета.

Студиите сугерираат дека прстените полека паѓаат на планетата во процес познат како „дожд на прстен“, делумно поради метеороидите кои се удираат во прстените и туркаат делови од нив во гравитациската сила на Сатурн.