„КАКОВ ЧОВЕК Е ТОЈ, БЕЗУМНИК, ИМЕТО НЕ САКАМ ДА МУ ГО СЛУШНАМ“ – Што се случува во селата кај Младеновац и Смедерево 14 дена по масакрот?

Застрашувачка тишина над селата меѓу Младеновац и Смедерево, каде пред две недели У.Б.(20) изврши грозоморен масакр и уби осум, а рани уште 14 лица.

Дубона и Мало Орашје не се истите села како пред 14 дена. Каде и да погледнете, кого и да сретнете, само замислени, тажни и мрачни лица. Овде никој нема ни насмевка да украде, се е последица од незамисливото страдање. И ако човек не знаеше дека овде се случија страшни убиства, можеше да почувствува дека нешто не е во ред.

– Неопислива трагедија. Не можеме да се опоравиме од загубата. Луѓето не излегуваат ни на улица, децата на игралишта. Тој ден како се да запре – велат неутешните селани.

„Пукал повеќе од 50 куршуми во пет млади момчиња“

У.Б. засекогаш го одбележа овој регион кој наместо по убавината и природата ќе остане запаметен по масовните убиства.

– Што да кажам. Никој од моите не беше повреден, но изгледа како да биле сите повредени. Ги гледав како растат таму, кога одеа на училиште, кога беа деца, играа на улица и по дворови, а потоа ги снема – вели постар човек чија куќа е на почетокот на Мали Орашје.

Тој лично не видел што се случило кобната ноќ, но приказната веќе сто пати ја слушнал. У.Б. испукал повеќе од 50 куршуми кон петмина млади момчиња кои биле на игралиштето славејќи дека еден од нив станал вујко, па ја започнал својата крвава трагедија, а потоа отишол во Дубона, оставајќи го цело Мало Орашје во чудење и ужас што се случи со нивните соседи.

„Крвни дамки покриени со бели рози“

-Каков човек е тој, што му беше во глава да направи такво нешто. Безумник, името не сакам да му го слушнам – вели жената која не сакала ни да одговори на прашањето дали го познава убиецот.

Тешко е да се опише атмосферата во Мали Орашје, но и во Дубона, каде што се е речиси ископирано. Како се да беше проголтано од тишина и секој агол поцрни.

На ѕидот на средината на теренот, каде порано сите се собираа да се дружат, сега стојат букети бели рози. И дамки од крв. Мештаните, пријателите, семејствата на убиените носат се што ги потсетува на нив, омилени пијалоци, цвеќиња… Се шири мирис на изгорени свеќи, создавајќи посебна атмосфера на почит кон оние кои прерано заминале.

– Прерано нè напуштивте, ангели на малото Орашје – пишува на еден букет.

Кога ќе стапнеш во Дубона, истата грутка ја имаш во грлото затоа што се е пресликано, само тага насекаде. На пат кон дворот на основното училиште каде што се случуваше се, човек не може а да не почувствува како му се стега срцето.

„Братот, сестрата и пријателот загинаа заедно“

Клупата преполна со цвеќиња и пораки стана главно место за сеќавање на трагичните настани што се случија пред 13 дена. Токму на тоа место, храбар полицаец го жртвувал животот за да ја заштити својата сестра. Таму почина нивниот пријател, тие го поминаа целиот живот заедно…

– Ја знаев Н, заедно одевме на училиште. Секогаш беше насмеана. Поради љубовта што ја имаше кон нејзиниот брат, сите и завидувавме. Тие цело време поминуваа време заедно. Секогаш ја штитеше. Имаше големи соништа – со растреперен глас раскажува пријателката на убиената девојка.

М. храброста не можеше да го спаси ниту него ниту неговата сестра, ниту некој што му се најде на патот на убиецот. Една мајка со срце скршено на илјада парчиња остана без две деца кои и беа душа. Нејзината болка е огромна, а прашањето како ќе продолжи понатаму останува неодговорено.

„Ги изгубивме децата, ги уби манијак со калашников“

На тоа место животот го загубија три лица, а сега на портата на училиштето се нивните слики, со датумите на раѓање и смрт, кои потсетуваат на прерано починатите млади души.

– Овде нема што да се види или да се зборува. Ги загубивме децата, ги уби манијак со калашников и вели и дека не сакале да му се извинат. Каде е тука правдата? – вели видно лут жител на селото.

Како ќе продолжи селото? Дали некогаш ќе биде исто како порано, кога улиците беа преполни со живот и радост? Само дел од прашањата остануваат неодговорени.

Соништата на младите луѓе беа скратени за миг, оставајќи зад себе само куп спомени.