Како во Хатај се погребуваат неидентификуваните жртви од земјотресите

Новите гробишта во Антакија се последното почивалиште за загинатите во земјотресите. Вклучително и за оние кои не се идентификувани или роднините се уште не ги побарале.

Дрвени штици над насипите свежа земја колку што окото може да види. Секоја штица со испишан број на површината – 1…5….50….100….500…1000…2000. Бројката продолжува да расте од час во час.

Таква е сликата на новите гробишта во населбата Нарлика во Антакија, една од најтешко погодените области од двојните земјотреси на 6 февруари што ја уништија јужна Туркије и соседна Сирија. Потоа следуваше уште еден земјотрес кој дополнително ја влоши состојбата на луѓето.

Гробницата неофицијално стана наречена „гробишта на неидентификуваните“ и таа е сведоштво за огромниот број загинати и пустошот.

Два одделни делови од гробницата вклучуваат гробови на Турци од Антакија и сириски бегалци од најголемиот округ во провинцијата Хатај лоциран долж брегот на Средоземното Море на околу 680 километри од главниот град Анкара.

И покрај закопувањето на мртвите, според последните податоци повеќе од 45.000, неподигнатите тела претставувааt голем предизвик за властите.

Многу семејства се починати, а нема близок роднина да ги идентификува телата. Во некои случаи, на телата им е потребен ДНК тест за идентификација. Но, тоа треба да се почека.

Али Фуат Атик, гувернерот на провинцијата Денизли, доби задача да раководи со процесот на погребување во Хатај.

„Се обидуваме да направиме се што можеме за ефикасно да управуваме со оваа операција. Ги обележавме дури и гробовите со помош на сателитски снимки, така што ништо не се меша“, изјави Атик.

Полицијата и војниците го следат влезот. Еден работник ги означува гробовите со бројки. Двајца работници ги закопуваат посмртните останки во вреќи, иако повеќе тела се носат во канцеларијата на обвинителството за идентификација. Оние кои не можат да бидат идентификувани или остануваат неподигнати, или наоѓаат место во новиот дел од гробницата.

Повеќе од 4.000 се закопани на гробиштата, кои се на отворено поле. Идентитетот на околу 1.700 луѓе остана непознат.

Идентификувањето на телата и обезбедувањето соодветно погребување стана главен приоритет на властите во Туркије со мнозинско муслиманско население, каде што луѓето му даваат големо значење на последното почивалиште на нивните најблиски.

Повеќе од 1.000 владини функционери од различни ресори работат под Атик за непречено одвивање на процесот. Мехмет Асик, главниот муфтија на Денизли е еден од 1 000 владини функционери кои работат за непречено одвивање на процесот.

„Во првите неколку дена беше многу тешко за нас. Камион по камион пристигнуваа со мртвите. Изведувавме со 300-400 погреби дневно“, изјави.

Обвинителот на Хатај формираше импровизирана канцеларија за земање отпечатоци од прсти и примероци од ДНК за да се води евиденција.

Шаторот поставен веднаш до гробиштата служи како канцеларија и сместување на службениците, вклучително и обвинители и работници кои помагаат во погребувањето на жртвите. Исто така, во кампот се сместени имами кои ги извршуваат погребите.

Оние кои се донесени во Нарлика добиваат соодветен верски погреб, вели Асик.

„Прво, ние сме луѓе и второ, ние сме муслимани. Нема да дозволиме никакви практики против нашата човечка и муслиманска природа“, вели гувернерот на Денизли.

По завршувањето на сите дејства за помош гувернерот и општината Денизли ќе ги пренесат сите информации и документација од гробиштата до гувернерот и општината Хатај.

Деновиве на гробиштата имаше само неколку присутни роднини. Повеќето гробови беа свежо ископани. Некои гробови беа украсени со цвеќиња, а некои со парче ткаенина. Виолетова детска облека закачена на дрвената штица на гробот број 201. Гробот број 01 припаѓа на неидентификувана жртва, чии отпечатоци се во датотека и чекаат идентификација.

„Се молам Алах да не нè доведува во тешки искушенија“, вели муфтијата.

TRT Балкан