Коста Кецмановиќ откри како добил желба да убие: Еве што кажа кога му покажаа слики од убиените соученици. Детали од четиричасовниот распит на убиецот од Рибникар
Вчера на четиричасовниот распит момчето убиец рекло дека идејата да убие во неговото училиште „Владислав Рибникар“ ја добил кога гледал документарен филм во кој се споменува масовно убиство, неофицијално дознаваат српските медиуми.
Потоа, на интернет пребарувал термини поврзани со пукотници и убиства и анализирал што направиле пукачите и каде, релативно кажано, „згрешиле“ во извршувањето на нивните ужасни злосторства.
Сепак, очигледно е дека на мозаикот од мотивите на момчето убиец, за убиството на девет ученици и училишниот чувар во тоа кобно мајско утро, ќе треба уште многу време да се работи за тоа да се соедини во една целина. На вчерашниот распит тој не можеше конкретно да објасни зошто решил да направи страшно злосторство, освен тврдењето дека имал лоши чувства кон врсниците.
Многу од неговите одговори само отворија нови прашања и нови мачни дилеми за масовно убиство, какво што не е забележано во историјата на светот, особено од рацете на 13-годишно дете. Иако вчера за прв пат покажа некои емоции, сведочењето на момчето убиец ќе биде ставено под микроскоп на вистинитост, бидејќи веднаш по убиствата тој се однесувал сосема поинаку: студено, далечно, без чувства на каење или поврзаност со неговиот татко, мајка и сестра.
-Вчера изјави дека се кае. Не сакал да ги види сликите од другарите што ги убил и во објаснувањето рекол дека му е непријатно – вели изворот.
Единствена казна во семејството – одземање на мобилниот телефон
Зборувајќи за семејните односи, момчето убиец при сведочењето изјавило дека во куќата немало посебни правила. Казна немаше, освен „благата казна одземање на телефонот“. Од него и неговата сестра се очекувало да бидат фини и културни.
Токсична видео игра
Момчето убиец изјави дека ја играл популарната видео игра „Валорант“, таканаречен „стрелец“ во која тимови од пет играчи се напаѓаат меѓу себе. Тоа е малку контроверзна игра поради нејзината заедница, која се смета за најтоксична во светот.
Истражувањата покажаа дека дури 80 отсто од сите играчи на „Валорант“ доживеале онлајн злоупотреба од своите соиграчи во одреден момент од играта. Токсичноста во овој контекст вклучува вербално вознемирување, пцовки и смртни закани, но и поблаги негативни однесувања како намерно губење или напуштање натпревари.
И покрај ова, во досегашниот тек на истражување на мотивите на момчето-убиец, сè уште нема посилна врска помеѓу играњето на оваа видео игра и планирањето и извршувањето на масовното убиство во „Рибникар“.
-Не ги познавам тие (личностите) со кои си играв – рекол момчето убиец за време на сослушувањето.
Почеток: Еден месец пред убиството
Според информациите, момчето убиец сведочел дека дошол на идеа да убие во „Рибникар“ еден месец пред злосторството, гледајќи го споменатиот документарен филм. Тој го направил планот за две до три недели.
Отпрвин, тој составил краток список на ученици што имал намера да ги убие, но на крајот го проширил со повеќе имиња. Тој тврди дека списокот наводно го составил „за да размислува повеќе кого нема да го убие“.
Момчето убиец тврдело дека „не му било лесно да го фати оружјето“. Сефот со пиштолот бил поставен многу високо, речиси на таванот и морал да ја дознае шифрата за да го отклучи.
-Кога тато го отклучуваше, видов дека шифрата е 637 – убиецот на момчето објасни како го добил оружјето.
Момчето убиец во сведочењето потврди дека татко му сакал пиштоли и дека го однел на стрелиште. Сепак, тој рече дека неговиот прв контакт со оружје не го овозможил неговиот татко, туку инструктор на стрелиштето. Го опиша како слаб, седокос, со кратка коса и средовечен. Го тренирал да пука со пиштол Глок, а повремено имало и други инструктори чии имиња не ги ни знае.
Оружјето на татко му го извадил за прв пат од сефот неколку дена пред 1 мај. Тој го испробал пиштолот „збројовка“ од кого пукал подоцна кобниот ден. Запаливите коктели, кои ги носел и на училиште, сам си ги правел во тоалетот дома. Во аптека купил етанол и ги наполнил шишињата, а за фитиљот си ја искинал маицата.
Според информациите, момчето убиец потврдил дека пред убиството на интернет пребарувал за казните што би можел да ги добие доколку го стори делото. Очекуваше да добие „некаква казна“ и поради тоа размислувал дали да го спроведе планот. За жал, тој не се откажал.
Кобниот ден на масакрот: Не ја забележал крвта?!
Момчето убиецот тврди дека конечната одлука да оди да убие сепак ја донел на кобниот 3 мај. Тој веќе во станот го подготвил пиштолот на татко му и имал четири рамки со по 18 куршуми.
Најпрво бил во училишниот двор, каде што го забележал чуварот и му рекол да влезе во училиштето. Момчето тврди дека се плашело чуварот да не го разоткрие и дека за момент се поколебал, дека сакал да и се јави на мајка му и да се откаже. И така пукаше, а прва жртва му беше училишниот чувар.
По чуварот убил девет ученици, прво во училишниот хол, а потоа и во училницата. Тврди дека јасно се сеќава на се од салата и во кого пукал, но дека „никого не препознал“ во училницата и дека не ја забележал крвта?!
По масовното убиство: Мојата иднина нема да биде нормална
По убиството тој се разоружал и преку телефонски повик се пријавил во полиција. Некарактеристичен потег за масовни убијци во училиштата е тоа дека тие најчесто се самоубиваат по злосторството или умираат во судири со полицијата.
-Се јавив во полиција и се предадов бидејќи за момент ми беше страв дека некој ќе ме убие поради тоа што го направив – изјави момчето убиец за време на неговото сведочење.
Сега не ја знае својата иднина, но знае дека нема да биде нормална. Тој вели дека не ни знае за неговите родители, но смета дека и тие нема да имаат нормална иднина.
