МИЛОШ БОЈАНИЌ ВО СОЛЗИ: Ја донесе последната одлука, призна дека останал без дом!
Трогателната исповед на пејачот за неговиот живот го расплакала.
Познатиот пејач Милош Бојаниќ зборуваше за плановите да продаде луксузна вила во Баошиќи, која неодамна ја реновирал и во која вложил огромна сума пари, а потоа се присетил на тешкото детство.
- Молерите, керамичарите и електричарите работеа сами, а се останато работев сам. Ќе останат спомени за моите песни и куќи, тие се мои споменици. Цврсто решив да ја продадам куќата бидејќи сфатив дека се што направив и изградив си давав голема обврска. Да се биде домаќин на свадба и прослава во мојата куќа е многу тешка должност. Поради оваа причина ќе го продадам. Размислував да купам јахта со соба, бања, кујна и фрижидер. Ќе имам гарсоњера за мене и жена ми. Сакам да бидам на вода, да рибам, да спијам на море. Куќата е преголема одговорност. За 12 семејства имам обврска да посветам најмалку по 10 минути за три месеци, завршив. Жена ми издава куќа во Нови Сад, јас сум тука… Малку патуваме, малку уживаме… Микица и Бојана беа таму, а ќерките на Банет се големи, полнолетни, имаат дечковци…
– Не беше лесно кога се преселив овде. Работев во градежна фирма како физички работник и завршив средно училиште со скратено работно време. Прво бев сообраќаен инспектор, па директор на фирма. Самиот тој почеток беше исклучително тежок, на почетокот работев многу тешки работи. После тоа се префрлив на полесни работни места. Се снајдов на различни начини. Се што поминав би било многу тешко за нормален човек. Да се родам пак, би правел се исто – открива пејачот, а потоа во еден момент додека зборувал за тоа како секогаш се ставал на последно место, се расплакал пред камерите.
– Моето детство беше нормално. Јас сум сељачко дете кое почнало да се занимава со домашна работа на 14 години. За мојот 18-ти роденден ја добив довербата од татко ми дека можам да се грижам за коњите. Моите синови добија кола за 18-ти да возат. Почнав да заработувам кај татко ми, занаетчија. Почнав да заработувам од 15 години, потоа си купив руски часовник, тоа беше чудо на времето… Изградив куќа за моите родители, изградив куќа за моите деца. Понекогаш се прашувам: „Кој сум јас?“. Често плачам кога ја пеам мојата песна „Сите кули ги изградив“. Вистина е, секогаш се ставам на последно место… Таков сум. И денес не ми е важно… Тоа е можеби грешка, а можеби и доблест. Сакам олдтајмери. Ме задеваат затоа што сакам стари автомобили и млади жени. Најмногу успех ми донесе песната „Зелени очи“ – низ солзи откри Бојаниќ.
