НАЦИСТИЧКИ УМЕТНИЦИ – Скулптурите нарачани од Хитлер во екот на неговата моќ ќе бидат во Берлин од есен

„The Walking Horses“ беа повторно откриени дури во 2015 година, откако полицијата откри таен синџир за трговија со уметнички дела кои дејствувале во Германија.

Дојче веле објави дека две скулптури на „Коњи што шетаат“ од Јозеф Торак, еден од водечките уметници на Третиот Рајх, ќе бидат изложени во Цитаделата Спандау во Берлин од есен. Нарачани од Торак за Хитлер во екот на неговата моќ, коњите близнаци стоеја во градината на неговото владино седиште од 1939 до 1943 година.

Торак е австриско-германски скулптор познат по своите монументални скулптури, особено на машки фигури, а гореспоменатите коњи беа дел од илјадници бронзени дела направени за нацистичкиот режим во обид да се трансформира Берлин во империјална престолнина.

Едниот од коњите е изложен извесно време, а на другиот му се реставрира, која се очекува наскоро да биде завршена.

На 10 септември трајно ќе бидат изложени во тамошниот музејски простор, заедно со некои други дела од тој период кои го слават нацистичкиот режим. Нивната намера е таму да формираат центар за проучување на „токсични“ споменици, споменатите скулптури ги сметаат за „сведоци на германската историја“, „важни симболи“.

Во Цитаделата Спандау, ренесансната тврдина која е претворена во изложбен простор, ќе бидат поставени уметнички дела со цел, како што велат на официјалната веб-страница на Шпандау, да се расветли како „поранешните државни власти сакале да го обликуваат урбаниот пејзаж на Берлин“ преку споменици што ги нарачале.

Колекцијата содржи споменици создадени од 1849 до 1986 година, дела од периодот на Третиот Рајх, Вајмарската Република, Нацистичка Германија и ГДР.

Претходните прикажувања на нацистичката уметност во германската јавност предизвикаа различни контроверзии и протести.

Минатата година Пинакотеката во Минхен се соочи со низа критики откако ги изложи сликите на Адолф Циглер, друг нацистички уметник, пишува Дојче велеГеорг Базелиц , еден од највлијателните живи уметници во светот, повика на отстранување на делата на Циглер.

„Шокантно е што нацистичката пропаганда е можна на толку валкан начин во музејот во Минхен“, напиша Базелиц минатиот октомври, истакнувајќи дека е „неподносливо“ дела на уметници прогонувани од нацистите да стојат покрај дела на уметници одговорни за нивното прогонство.

Голем број на нацистички пропагандни скулптури и дела остануваат на јавни места, како што е Олимпискиот стадион во Берлин, кој беше нарачан од нацистичкиот режим за Олимписките игри во 1936 година. Пред Светското првенство во фудбал во 2006 година, кое делумно се одржа на тој стадион, некои активисти повикаа на отстранување на неколку статуи. Сепак, градот одби, тврдејќи дека отстранувањето ќе биде негирање на германската историја.

„Коњите што шетаат“ беа повторно откриени дури во 2015 година, откако полицијата откри таен синџир за трговија со уметнички дела кои дејствуваат во Германија. Коњите на Торак потоа беа конфискувани, заедно со скулптурите на Фриц Климш и Арно Брекер, двајца од омилените уметници на Хитлер.

Уметноста што го велича нацизмот сè уште има свои купувачи, главно во Германија, САД и Русија.

Јозеф Торак е роден во Виена во 1889 година, извесен период ја посетувал Уметничката академија во родниот град, а потоа во 1915 година преминува на Берлинската уметничка академија. По студиите се етаблира како автор со монументални размери.

Неговиот стил му обезбеди многу нарачки од режимот, од 1937 година па наваму Торак беше меѓу најбараните скулптори на нацистите, создавајќи серија скулптури кои ја слават наводната сила и слава на режимот.

Додека Хитлер и неговиот режим ги прогонуваа еврејските и модерните уметници за кои тврдеа дека создаваат изопачена уметност.

Додека режимот спроведува и поттикнува грабеж на колекционери на еврејски уметнички дела, Торак гради кариера. Се развел од сопругата, Еврејка, и добил важна позиција на Академијата за ликовни уметности во Минхен. По завршувањето на Втората светска војна, тој продолжи да се бави со уметност се до неговата смрт во 1952 година.