ОВА Е НАЈГОЛЕМАТА МИСТЕРИЈА ЗА СМРТТА НА ЕВГЕНИЈ ПРИГОЖИН – Дали ‘готвачот’ предоцна сфати што треба навистина да направи !?
„Смртта ги решава сите проблеми“, наводно еднаш рекол Јосиф Сталин. Нема човек – нема проблем. Авионската несреќа во средата во регионот Твер можеби го реши еден од најнерешливите проблеми со кои се соочуваше претседателот на Русија, Владимир Путин. Гледајќи наназад, најголемата мистерија за смртта на Евгениј Пригожин е тоа што тој преживеал толку долго, оценува во својот коментар политичкиот новинар на угледниот весник The Telegraph, Роланд Олифант.
Откако кон крајот на месец јуни Евгениј Пригожин маршираше со својата воена група од незадоволни платеници кон Москва, набљудувачите на Кремљ прашуваат зошто Владимир Путин дозволил неговиот поранешен готвач да остане жив и слободен. Така, иако во случај на нормална авионска несреќа би било прерано да се шпекулира за причините, малкумина ќе поверуваат дека во овој случај навистина се работи за несреќа.
Дури и пред бунтот на Вагнер, една од најголемите мистерии на руската Армија во Украина беше толеранцијата на Владимир Путин кон неговиот високо гласен, експлозивен и отворено амбициозен поранешен сојузник. „Бизнис човек“ со репутација на криминалец и силеџија, тој долго време беше еден вид решавач на проблеми за Кремљ – се справуваше со сè, од огромни угостителски решенија до фарма за тролови до мешање во изборите во САД во 2016 година до прв човек на платеничка група која неофицијално ги исполнува интересите на Кремљ во војните во Украина, Сирија и Либија.
Се чини дека нешто поврзано со самиот обем на инвазијата на Украина од февруари минатата година му успеа. Од моментот кога неговите борци се вклучија во борбата – повеќе од еден месец по почетокот на инвазијата – Евгениј Пригожин почна да ужива во својот јавен имиџ како воен лидер.
Набрзо почна да се прикажува себеси како застапник на обичните воини, јавно напаѓајќи ја воената висока команда и додворувајќи се на моќната политичка група која Владимир Путин вообичаено ја чува за себе – тврдокорните, вооружени националисти и работничка класа кои го формираат столбот на руската воена машина.
Сепак, тој никогаш не можеше да триумфира во расправијата со Сергеј Шојгу, рускиот министер за одбрана и ветеран од Кремљ. Можеби предоцна, сфати дека започнал битка што нема да може да ја добие. Бунтот од 24. јуни, за кој Евгениј Пригожин инсистираше дека е насочен против Сергеј Шојгу и против военото раководство, а не против претседателот Владимир Путин, можеби бил поттикнат од разбирањето на ситуацијата или од сознанието дека му останале малку опции.
Одговорот на Владимир Путин на ова беше збунувачки – прво го дискредитираше Евгениј Пригожин како предавник и предупреди дека ќе биде строго казнет, потоа седна со него во Кремљ, го покани на Самит со африканските лидери во Санкт Петербург и очигледно му дал дозвола да ја продолжи својата платеничка работа во странство. Пред два дена Евгениј Пригожин објави видео порака од Африка – но требаше да разбере дека нема враќање назад.