„Тоа што тие го прават се граничи со здравиот разум! Се прелеа и последната капка, ги чекаат страшни промени…“

Како Берлин ќе излезе од оваа незавидна позиција и зошто после ова некој би инвестирал во Германија?

Германија одамна е позната како земја на економска отпорност, политички консензус, низок јавен долг, социјална чувствителност, робусна индустрија, пиво и ледерхозен. Сепак, Телеграф се прашува: дали тие времиња завршуваат? Имено, Германија е единствената земја од групата Г7 која неодамна падна во рецесија, а нејзината влада би можела да падне поради бунт против топлинските пумпи.

Германија долго време се бори со енергетската политика, а т.н Бојлергедон е најновиот пример за тоа како слепото следење на климатските цели може да биде деструктивно за нејзината економија. За да ги постигне, германската влада имаше намера да донесе нов закон со кој од 2024 година наваму ќе се забрани поставување нови котли за гас и бензин. Досега, овие планови доведоа до германски рации во продавниците за гасни котли, колапс на популарноста на владата и борба меѓу Зелените и Слободната демократска партија. Овие две партии не се расправаат само за енергетската политика, а нивните несогласувања може да доведат до колапс на успехот што германската економија го постигна по Втората светска војна.

Обидот на германските власти да му наметнат топлински пумпи на својот народ е прилично мрачно сценарио.

Генерално неефикасни и често скапи, повеќето германски гласачи ги сметаат за неприфатлива одговорност и се револтираа штом слушнаа дека ќе станат неопходни. Нивниот гнев беше толку силен што се чини дека германската влада ќе мора да отстапи. Тој политички дебакл го продлабочи сомнежот во земја чија економија (пре)долго се потпира на моторот со внатрешно согорување. Инсистирањето на Германија на тоа ја наведе сега да погледне зад многуте земји кои брзаат кон електричните возила.

– Бевме наивни затоа што сè функционираше добро – изјави неодамна Мартин Брудермилер, извршен директор на германскиот хемиски гигант БАСФ.

– Проблемите со кои се бори Германија се натрупуваат. Пред нас е време кое ќе означи промени. Не знам дали сите се свесни за тоа – додаде Брудермилер.

Меѓу сите овие проблеми, Телеграф ја гледа енергетската стратегија како проблем.

Во април, Германија ги затвори последните три нуклеарни централи и со тоа го исполни предизборното ветување на своите гласачи од страна на Зелените, партијата која ги диктира енергетските политики на германската влада и која веќе некое време сака да ја укине нуклеарната енергија. Додека другите земји се тркаат да изградат нуклеарни централи за да бидат неутрални за јаглерод, Германија отиде на друг начин и затвори некои од најефикасните нуклеарни централи во Европа. Оваа одлука беше донесена откако Берлин одлучи дека повеќе нема да купува гас од Москва поради руската инвазија на Украина. Германија, благодарение на поранешниот канцелар Герхард Шредер, голем пријател на рускиот претседател Владимир Путин, долго време беше зависна од руските енергетски извори, а крајот на таа соработка предизвика голема штета.

Додека не најдат друг извор на енергија, Германците можат да се потпрат на електрани на јаглен. Се разбира, затворањето на нуклеарните централи, кои се многу подобри за животната средина, и вклучувањето на електрани на јаглен, кои се исклучително токсични за планетата, навистина не може да се нарече грижлива политика.

Освен тоа, Германците ќе започнат кампања на светските пазари на течен природен гас и ќе доведат до зголемување на неговата цена.

Како Германија ќе излезе од оваа незавидна позиција? Зошто некој би инвестирал во тоа кога моторот со внатрешно согорување ќе падне во немилост, а рускиот гас е протеран?

– Кога Германците одлучуваат да направат нешто, тоа го прават со убедување – изјави во една прилика Ангела Меркел, поранешна германска канцеларка.

Поуката што може да се извлече од дебаклот со топлинските пумпи е следнава: властите да имаат искрен разговор со народот пред да воведат големи промени. Иако намалувањето на емисиите е нешто кон што треба да работат сите влади ширум светот, политичките елити не смеат да претпоставуваат дека јавноста несомнено ќе прифати каква било одлука што ќе им помогне да го постигнат тоа. Сегашната ситуација во Германија покажува дека нема.

Граѓанското земјоделско движење во Холандија ја искористи непопуларноста на енергетската политика на владата за да постигне голема победа на неодамна одржаните регионални избори. Францускиот претседател Емануел Макрон ја научи истата лекција кога некои од неговите непопуларни потези доведоа до формирање на Движењето Жолти елеци, а во школо може да оди и градоначалникот на Лондон Садик Кан. Првиот човек на главниот град на Англија сака да ја прошири зоната на градот со ултра ниска емисија на штетни гасови, што многу жители на Лондон го гледаат како напад на нивното постоење.

Германските политичари ги обвинија Русија и Владимир Путин за повисоките цени на енергијата, но тоа не значи дека тие ќе паднат во догледна иднина. Дополнително, Германија не е во позиција да ги задоволи енергетските потреби на својата индустрија, а тоа уште повеќе ќе го отежне фактот што ги затвори своите нуклеарни централи.

Телеграф пишува дека не е ни чудо што Германците се побунија. Топлинските пумпи се само последната капка.