ПОЧИНА ПОЗНАТИОТ АКТЕР ОД „КО ТО ТАМО ПЕВА“: Цела Југа остана зачудена кога се појави на екранот, а тој со месеци НЕМАШЕ ЧИЗМИ
Актерот и кошаркар Милован Тасиќ Таса почина на 77-годишна возраст, јавуваат локалните медиуми.
Големиот мајстор на малите улоги, како што е познат во домашната кинематографија, има толку интересна животна приказна што може да се направи и филм.
Милован Тасиќ – Таса, еден од најпознатите српски епизодни актери, е роден во далечната 1947 година во селото Доње Црнатово кај Житораѓа. Кон крајот на 60-тите години на минатиот век се рашири легендата за џинот од југот на Србија, а легендарниот тренер Пива Ивковиќ реши да влезе во автомобилот и да го пронајде тој добронамерен џин.
Милован Тасиќ-Таша работел како тракторист во Инџија се додека еден ден не дошол тренерот на кошаркарката Радничка од Белград, Слободан Ивковиќ (брат на познатиот тренер Душан-Дуда Ивковиќ) и го прашал дали сака да дојде на пробна тренинг сесија. Кога на кошаркарските терени се појави овој добродушен, 212 сантиметри висок џин, несмасен и невешт во движењата, предизвика или симпатии или смеа кај публиката.
– Подоцна сфатив – рече тогаш Тасиќ – дека по својот изглед сум интересна фигура за гледачите, дека на некој начин сум им допадлив како кошаркар. Тоа ме мотивираше да тренирам секој ден и барем донекаде да го надоместам изгубеното.
Снимаше за проклети пари
Таса не пукаше за слава, туку за пари. Проклети пари, што ги немаше во Раднички. Во светот на филмот се спријатели со бројни актерски легенди за кои има само пофални зборови.
Во армијата првите шест месеци немаше чизми, бидејќи ЈНА во стратешките проекции не го предвиде бројот 52, се разбира, тој не одеше бос, но народната војска му конструираше дрвени кломпи.
– Сите актери беа одлични луѓе, боеми, многу ја сакаа кафаната. Драган Николиќ беше многу добар човек, се познававме од снимање филмови, но и од Црвениот крст. Се сеќавам и на Столе Аранѓеловиќ како добар дечко, често седев со него во кафаната „Фонтана“, во близина на Халата на спортовите. А најдобро ги познавав Бата Живојиновиќ и неговиот Лула, исто така од Црвениот Крст. Бата беше одличен тип, но незгоден кога пиеше, сите го знаеја тоа. Додека играв во Ваљево се дружев и со Воја Брајевиќ, Зоран Јевремовиќ, братот на Мики и со браќата кошаркари Ковачевиќ, Бранко и Зоран. Сите заедно одевме во Љиг да пливаме, бидејќи во Ваљево немаше базен – изјави Таса за Спортклуб.
