Првиот суперкомпјутер кој симулира човечки мозок наскоро би можел да биде оперативен

Тим од научници објави дека ќе го вклучи првиот суперкомпјутер во светот дизајниран да ја имитира невронската мрежа на човечкиот мозок.

Истражувачите од Универзитетот во Западен Сиднеј во Австралија објавија дека суперкомпјутерот, наречен DeepSouth, е способен да симулира мрежа од неврони со 228 трилиони синаптички операции во секунда, ставајќи ги неговите перформанси блиски до оние на оперативната моќ на човечкиот мозок.

Тимот научници верува дека дизајнирањето на суперкомпјутер според обемот и моќта на човечкиот мозок ќе доведе до подобро разбирање за тоа како нашите мозоци пресметуваат.

Повеќето истражувачи кои дизајнираат суперкомпјутери ги базираат на необработена компјутерска моќ, но бидејќи тимот зад DeepSouth се обидува да ја реплицира невронската мрежа на мозокот, таквиот дизајн значи дека ќе биде поефикасен, помалку жеден за енергија и веројатно поевтин. Истражувачите веруваат дека создавањето на суперкомпјутер кој симулира мозок ќе има широко распространети импликации бидејќи се разбира повеќе за тоа како функционира мозокот.

Се верува дека новиот суперкомпјутер може да доведе до развој на „компјутерски апликации на ниво на мозокот во различни области, вклучувајќи сензори, биомедицина, роботика, вселена и големи апликации за вештачка интелигенција“.

„Напредокот во нашето разбирање за тоа како мозокот пресметува користејќи неврони е попречен од нашата неспособност да симулираме мрежи слични на мозокот во обем. Симулирањето на невронски мрежи на стандардни компјутери со користење на графички процесорски единици (GPU) и повеќејадрени централни процесорски единици (CPU) е исто така бавно и енергетско интензивно. Нашиот систем ќе го промени тоа“, рече професорот ван Шаик.

„На крајот на краиштата, постојат два типа на истражувачи кои ќе бидат заинтересирани за ова – или оние кои студираат невронаука или оние кои сакаат да создадат прототипови на нови инженерски решенија во просторот на вештачката интелигенција“, вели професорот по компјутер. инженеринг Ралф Етјен-Камингс, кој не бил вклучен во истражувачкиот проект.