Први симптоми на Паркинсонова болест: Ако забележите некој од овие знаци, веднаш консултирајте се со вашиот лекар

Паркинсоновата болест е една од најчестите невродегенеративни заболувања, чии први знаци обично се појавуваат на возраст помеѓу 50 и 70 години, а главните симптоми се тремор на рацете, побавни движења и потивок глас.

Оваа болест е неизлечива, нема лек за неа, но постојат докажани методи што можат да ја забават.

Паркинсоновата болест е прогресивно невродегенеративно нарушување кое ги погодува милиони луѓе ширум светот.

Иако често се препознава подоцнежно по очигледни симптоми како што се тремор и вкочанетост, клучно е да се разбере дека болеста не се појавува ненадејно.

Напротив, Паркинсоновата болест често се прикрадува незабележано, манифестирајќи се преку суптилни, рани знаци кои лесно можат да се игнорираат или да се припишат на други состојби.

Препознавањето на овие рани симптоми може да биде клучно за навремена дијагноза и почеток на третман , што потенцијално може да го забави напредувањето на болеста и да го подобри квалитетот на живот на заболените.

Не е секогаш поради тресењето на рацете. Раните симптоми на Паркинсонова болест често се немоторни по природа и може да се појават години пред да се развијат препознатливи проблеми со движењето .

Овие „тивки“ сигнали се всушност предупредувања од нашето тело дека нешто не е во ред.

Промени во сетилото за мирис

Еден од најчестите и често занемарени рани симптоми е губењето на сетилото за мирис (аносмија). Луѓето може да забележат дека повеќе не можат да ја почувствуваат мирисот на омилената храна, цвеќиња, па дури ни на чад.

Иако аносмијата може да биде предизвикана и од настинки или алергии, постојаното и необјаснето губење на чувството за мирис, без други симптоми на настинка, може да биде ран знак на Паркинсонова болест.

Ова е затоа што болеста влијае на нервните клетки одговорни за пренесување на информации за мирис до мозокот.

Промени во спиењето

Нарушувањата на спиењето се исто така чести рани индикатори. Специфично е нарушувањето на однесувањето во REM фазата на спиење (RBD), состојба во која луѓето ги „глумат“ своите соништа.

Наместо мускулите да бидат парализирани за време на РЕМ спиењето, заболените може да клоцаат, да викаат, да скокаат од кревет, па дури и да се повредат себеси или своите партнери.

Овие живописни и насилни соништа се значаен предиктор за идниот развој на Паркинсонова болест. Хроничната несоница и синдромот на немирни нозе исто така може да бидат поврзани.

Хроничен запек

Друг немоторен симптом што често се јавува години пред дијагнозата е хроничен запек.

Промените во автономниот нервен систем, кој ги контролира функциите како што е варењето на храната, можат да предизвикаат забавување на празнењето на цревата.

Ако забележите постојан запек што не може да се објасни со исхраната или други вообичаени причини, тоа може да биде причина да посетите лекар.

Промени во расположението 

Депресијата и анксиозноста се исто така исклучително чести во раните фази на Паркинсонова болест.

Овие промени во расположението не се само реакција на дијагнозата, туку можат да бидат директна последица на биохемиските промени во мозокот предизвикани од болеста.

Исто така, постои необјаснив, хроничен замор, кој не се подобрува дури ни по одмор.

Суптилни промени во движењето и гласот

Иако треморите не се секогаш првиот симптом, може да се појават суптилни моторни промени.

Ова може да биде блага вкочанетост или забавено движење (брадикинезија), особено на едната страна од телото, што се забележува при одење, облекување или пишување.

Микрографијата, намалувањето на ракописот како што продолжува пишувањето, е класичен ран знак. Може да бидат присутни и промени во гласот, кој станува потивок и помонотон, како и губење на изразот на лицето.

Зошто е важно да се препознаат овие знаци?

Разбирањето на раните симптоми на Паркинсонова болест е од витално значење.

Иако во моментов не постои лек за Паркинсонова болест, раното препознавање и дијагноза овозможуваат започнување на третман кој може да ги ублажи симптомите, да го подобри квалитетот на животот и потенцијално да го забави напредувањето на болеста.

Доколку забележите комбинација од овие симптоми кај себе или кај некој што го познавате, важно е да побарате лекарски совет.

Разговорот со невролог може да помогне во поставувањето точна дијагноза и планирањето на следните чекори.

Не ги игнорирајте сигналите што ви ги испраќа вашето тело. Будноста и навремената реакција можат да направат значајна разлика во борбата против оваа комплексна болест.