Кога на Лукас на шестгодишна возраст му бил дијагностициран редок тип на тумор на мозокот, немало сомнеж за прогнозата. Францускиот лекар Жак Грил и денес е емотивен кога се сеќава дека морал да им каже на родителите на Лукас дека нивниот син нема да преживее. Лукас сега има 13 години и нема траги од туморот.
Момче од Белгија е првото дете во светот што е излечено од глиома на мозочното стебло, особено агресивен рак , велат истражувачите кои го лекувале.
„Лукас надмина сè за да преживее“, вели д-р Грил, раководител на програмата за тумори на мозокот во центарот за рак Густав Руси во Париз.
Туморот, чие полно име е дифузен внатрешен понтин глиом (DIPG), се дијагностицира секоја година кај околу 300 деца во САД и до 100 во Франција.
Пред Светскиот ден на ракот кај децата , медицинската заедница го поздрави напредокот што значи дека 85 отсто од децата сега преживуваат повеќе од пет години откако им е дијагностициран рак.
Но, изгледите за децата со DIPG тумори остануваат лоши – повеќето не живеат една година по дијагнозата. Една неодамнешна студија покажа дека само 10 проценти живеат уште две години.
Радиотерапијата понекогаш може да ја забави прогресијата на агресивниот тумор, но ниту еден лек не е докажан како ефикасен против него.
Нема случај како Лукас Лукас и неговото семејство патувале од Белгија во Франција за да може да стане еден од првите пациенти што се приклучил на пробното тестирање BIOMEDA за тестирање на потенцијални нови лекови за DIPG.
Од самиот почеток, Лукас силно реагирал на лекот за рак еверолимус, кој по случаен избор му бил доделен.
„За време на серија скенирање со магнетна резонанца , гледав како туморот целосно исчезнува“, изјави д-р Грил за АФП.
Но, докторот не се осмелил да го прекине режимот на лекување, барем до пред година и пол, кога Лукас открил дека и онака повеќе не ги зема лековите.
„Не знам за друг сличен случај во светот“, рече д-р Грил.
Зошто Лукас се опорави толку целосно и како неговиот случај може да им помогне на другите деца како него во иднина, останува да видиме.
Седум други деца во испитувањето преживеале со години по дијагнозата, но само туморот на Лукас целосно исчезнал.
Причината зошто овие деца реагирале на лековите, додека другите не реагирале, најверојатно се должи на „биолошките специфичности“ на нивните индивидуални тумори, рече д-р Грил.
„Туморот на Лукас имаше исклучително ретка мутација за која веруваме дека неговите клетки ги направи многу почувствителни на лекот“, додаде тој.
Истражувачите ги проучуваат генетските абнормалности кај туморите на пациентите, како и создавањето на туморски „органоиди“, кои се маси на клетки произведени во лабораторија.
– Случајот на Лукас нуди вистинска надеж, изјави за АФП Мари-Ен Дебили, истражувач која ја надгледува работата во лабораторијата, додавајќи дека тие се обидуваат да ги репродуцираат „ин витро“ разликите што ги идентификувале во клетките на Лукас.
Тимот сака да ги репродуцира неговите генетски разлики во органоидите за да види дали туморот може да биде уништен ефикасно како кај Лукас.
Ако тоа функционира, „следниот чекор ќе биде да се најде лек кој има ист ефект врз клетките на туморот како овие клеточни промени“, рече Дебили.
„Во просек, потребни се 10 до 15 години за да поминеме од ова водство што го имаме до лек, тоа е долг процес“, рече д-р Грил.
Дејвид Зиглер, педијатриски онколог во детската болница во Сиднеј во Австралија, рече дека ситуацијата за DIPG драматично се променила во текот на изминатата деценија.
„Пробивот во лабораторијата, зголеменото финансирање и испитувањата како BIOMEDE ме прават уверен дека наскоро ќе откриеме дека можеме да излечиме некои пациенти“, рече Зиглер за АФП, пренесува Science alert.