„ПРИЧИНАТА Е МОРНИЧАВА“ Еве зошто бездомниците си врзуваат пластични кеси околу нозете кога одат
За бездомниците првото нешто што се случува е семејството да се распадне
Шетајќи низ улиците, по подземните премини, сместени во ќошиња меѓу старите згради и во напуштените згради, сè почесто среќаваме бездомници, луѓе без покрив над главата, без адреса, често со надеж дека околностите на животот конечно ќе се движат во нивна корист и дека некогаш ќе успеат да се засолнат од улицата.
Еден од нив бил Миле Мрваљ (62) од Сараево, кој моментално живее во Загреб и преку неговото здружение „Фајтер“ сега се бори да им помогне на сите бездомници.
На прашањето дали е женет и како неговата сопруга реагирала на ситуацијата што ги снашла, вели дека е вообичаено бездомниците прво да си ги растураат семејствата.
– Но, не ја обвинувам жената што донела таква одлука. Не е должна да живее меѓу стаорци со мене, не е должна да собира шишиња во канти со мене. Таа го бараше својот пат и својот живот и тоа е тоа. Впрочем, тоа е моја галерија, го подигнав кредитот. Ја направив таа супа и ја изедов. Не сакам да натерам некого да ја јаде супата што ја направив – додава Мрваљ.
Открива и зошто бездомниците тешко одат и ги влечат нозете кога се движат.
– Поради стаорците. За да не ве касне стаорец, треба да ги врзете нозете. Стаорецот има одлично сетило за мирис, но нема вид. Го привлекуваат испотени стапала полни со габи. Бездомниците си ги врзуваат нозете со пластични кеси. Замислете да не ги соблечете тие чевли со денови. Носам чевли број 43, а порано носев чевли со големина 45 за да ми се вклопи стапалото во тие чевли, а потоа ги добиваш овие разни болести и тешко одите – рекол Миле.
Враќањето во нормален живот за бездомниците често е тешко и изгледа невозможно поради немањето работа и пари за обезбедување стан. Тогаш ќе сфатите какво безмилосно место е светот.
– Јас сум бездомник, а некој сака да ме вработи. Како да му дојдам на работа, а платата нема да ми биде до еден месец. Како да се вработам, како да дојдам кај него, како да ја исполнам нормата, како да бидам нормален и чист, уреден и во обновен работен дух за тие осум часа? – прашува Миле Мрваљ.
