СИНЏИР НА МИСТЕРИОЗНИ ЗАГИНУВАЊА ОКОЛУ ПУТИН! Експертот за смртта на клучните луѓе на рускиот претседател: РАКОПИСОТ Е ИСТ!

Руската пропаганда се смета за една од најсилните во светот. Преку своето дејствување таа повеќе пати ги постигна своите цели на меѓународната сцена, во борбата против т.н. империјализмот и во промовирањето на сопствената „вистина“, пишува аналитичарот на Центарот за стратешки анализи Билјана Шахриманјан Обрадовиќ.

Зад сè, се разбира, стоеја специјални служби кои се занимаваа само со ова и тоа беше еден од начините на борба со нивните противници. Сепак, да се каже дека ова е единствено за руските специјални служби, би било грешка. Овој метод на борба го користат сите земји, без исклучок, разликата е само кој е поуспешен во него и како го спроведува.

По распадот на СССР, офицерите на КГБ дојдоа на власт во Русија и тоа беше еден вид одмазда на структурата на КГБ, пред сè, против нејзините студенти, олигарсите од деведесеттите. Во исто време, релативно либералниот механизам на моќ, изграден во првата постсоветска деценија, исто така стана жртва на одмазда. А Путин, кој дојде на власт, беше гласноговорник на општите интереси на луѓето од структурите на државната безбедност.

Тогашните членови на комитетот беа тие кои ја водеа транзицијата кон пазарна економија, но во исто време тие самите украдоа дел од средствата, самите формираа мрежа на офшор компании за да обезбедат и зачуваат се што можат. Во 1990-тите, тие опстојуваа како важна сила. Многумина сметаат дека е невозможно Путин да се појавил од никаде. Сепак, тоа не е така, бидејќи семејството Елцин бараше компромис токму со оваа сила, која остана од моментот на распадот на Советскиот Сојуз, а за да ги прикријат своите нечисти постапки, им требаше личност која ќе ги прикрие сите нивни постапки.

Сергеј Пугачов, кој веруваше дека Путин е негов штитеник, се смета за човекот кој го наредил доаѓањето на Путин на власт. Пугачов тогаш беше сивата еминенција на Кремљ, но тој сам не можеше да го направи Путин претседател, затоа што му требаше голема поддршка за Путин меѓу безбедносните сили. Мора да му оддадеме признание на Путин и да кажеме дека тој беше добар играч.

Семејството на Елцин му веруваше целосно, но Путин седна на две столчиња: тој беше во добри односи со Примаков, кој беше кандидат да го замени Елцин.

Исто така, Путин бил близок со Филип Туровер, кој јавно објавил информации за кредитните картички на семејството Елцин, а во исто време Путин му помогнал да ја напушти земјата.

Оние кои успеаја да го убедат Елцин да стане претседател мислеа дека со тоа што ќе го стават на таа позиција ќе можат да го контролираат. Сепак, тоа не се случи, но безбедносните сили успеаја да го стават својот човек на позицијата претседател – Путин беше вистинската фигура за нив.

Многу е кажано за фактот дека во реалноста моќта и припаѓа на опкружувањето на Путин, а не на него самиот. Можеби всушност и денес оваа средина не му дозволува да си замине од власт, бидејќи веројатно се плашат не само од губење на позициите и контролата врз економијата, туку и од можна истрага за некои терористички акти, а можеби токму оваа средина е вклучени во елиминацијата на високи функционери, познати блогери, новинари и толку многу менаџери на Гаспром.

Сите истраги поврзани со вакви инциденти сами по себе се опасни за многу од оние околу него. Неговата околина се плаши за сопствените позиции, за неговиот дел од економијата што е под нивна контрола. Можеби смртта на многу претставници на Гаспром на високи позиции е поврзана со ова – некаде нешто тргна наопаку и требаше да се елиминираат одредени луѓе. Со тоа што не може само да се земе предвид таквата верзија – можеби смртта на овие луѓе била во интерес на некои други земји и организирана од други служби или организации.

Системот на збогатување што беше воспоставен по распадот на СССР е заживување на системот, до одреден степен, комитет и совет, каде што сите главни стратешки текови на пари од земјата се под контрола на оваа група луѓе и поранешни членови на одборот и комисијата. Тие сакаат да ги насочат овие стратешки текови не само во сопствените џебови, туку и да ги користат како инструмент за притисок врз Западот. Тие успеаја да се интегрираат во западната економија, бидејќи многу голем дел од државниот капитал на Русија се чува на офшор сметки. Се проценува дека 800 милијарди долари руски пари се на офшор сметки, односно повеќе отколку на сметки во Русија. Путин неколкупати се осврна на ова прашање и ги покани да се вратат и да ги инвестираат овие пари во Русија, но никој не го послуша и овој тренд само продолжи да расте.

Главните актери во ова се неговите сопствени сојузници: браќата Ротенберг, Тимченко и други блиски соработници. Искрено, сето тоа одамна излезе од контрола, бидејќи тоа е моќна алатка што може да се користи против Западот. Ова се нарекуваат црни пари, со кои секој ден може да се поткопува западниот систем одвнатре, па сега е тешко да се каже кој стои зад сите овие смртни случаи и ликвидации. Би било погрешно да се наречат сите убиства или убиства извршени од безбедносните сили. Овде имаме премногу играчи, особено откако почна војната со Украина, по што тука се испреплетуваат интересите на многумина.

За интересите на некои воопшто не се разговара, сметајќи ги за „ситни риби“. Сепак, тоа не значи дека во одреден момент не можат да станат еден од главните играчи во целата оваа приказна.

Можно е да се набројат земјите кои можеле да ги нарачаат овие убиства, тешко е да се проценат овие инциденти, бидејќи секој случај крие своја посебна позадина. За да го анализирате секој случај, прво мора да ја знаете целосната и точна биографија на секоја жртва, што е премногу тешко да се направи, потребно е темелно да се проучи нивниот пат до височините што ги постигнале, нивните пријатели, познаници… Многу фактори влијаат на таквите анализи и во овој случај не би сакале да бидеме пристрасни, бидејќи секој случај е приказна за себе.

На крајот, треба да се спомене убиството на воениот дописник Владлен Татарски во кафуле во Санкт Петербург, кое му припаѓало на основачот на групата Вагнер, Евгениј Пригожин, за време на „креативната вечер“ на Владлен, во кафулето се случила експлозија, при што загина Татарски, а повредени се 32 лица. Според истражителите, експлозивната направа била ставена во гипсена фигурина, која еден од гостите му ја донел на Татарски. Дарија Трепова, жителка на Санкт Петербург, е осомничена за убиство на Татарски.

Националниот антитерористички комитет на Руската Федерација тврди дека убиството на Татарски го планирале украинските специјални служби со „вклучување на агенти“ на антикорупциската фондација на Алексеј Навални, додека украинските власти не признаваат вмешаност на нивните специјални служби во убиството на Владлен Татарски и го поврзуваат со „внатрешната политичка борба“ во Русија. Постои верзија дека претставници на ФСБ на Русија би можеле да го елиминираат блогерот. Можни се и првата и втората верзија, а можеби има и трета за која не знаеме или се уште не се зборува. Има многу претпоставки, но фактот е дека се работи за убиство. И тука се поставува прашањето: „Кој е главен?” а воедно и прашањето: „Кои се судиите?“. Така е и со сите други случаи на смрт на сите жртви на оваа крвава борба за власт и власт.

Последната информација по сослушувањето на Трепова, како што наведе, е дека во фигурината била ставена СИМ-картичка преку која од далечина се активирала експлозивната направа. Во исто време, девојката неколку пати се сретнала со Татарски. Во исто време, изворот објавил дека кутијата со фигурината Трепова била испорачана во Санкт Петербург од Москва. Констатирано е дека непознати лица го повикале девојчето и му предале пакет кој дошол од странство, а целиот процес бил следен од странски ИТ експерти.

На 2 април, Трепова дојде на „креативната вечер“ на воениот дописник во кафулето „Стрит бар“ на насипот на Универзитетот во Санкт Петербург. Таа се претставила како Анастасија и претставила фигура со импровизирана експлозивна направа. Експлодираше во рацете на Татарски. Починал на самото место. Според информациите на „Известија“, по експлозијата Трепова отишла на насипот за да влезе во автомобилот што бил повикан за неа.

Таа, исто така, ги избриша сите публикации поврзани со Татарски од нејзиниот канал Телеграм веднаш по неговата смрт. Објавила објави за современата руска поезија, уметност и средби со воениот комесар. Главното истражно одделение на Рускиот истражен комитет за Санкт Петербург покрена кривична постапка според членот од Кривичниот законик на Руската Федерација „Убиство“. Подоцна, случајот беше преквалификуван како терористички чин. Националниот антитерористички комитет го нарече инцидентот терористички напад, а исто така изјави дека украинските специјални служби и ФБК (вклучени во регистарот на странски непрофитни организации, кој е означен како екстремистичка организација чии активности се забранети во Русија), може да се поврзе.

Кремљ, пак, нагласи дека Русија повторно е соочена со манифестација на активностите на режимот во Киев.

Генерално, во изминатите 15 месеци, околу 40 руски врвни менаџери, бизнисмени и функционери загинаа под неразјаснети околности. Како резултат на самоубиства или необјаснети несреќи од крајот на јануари, најмалку шест од нив се поврзани со двете најголеми енергетски компании во Русија.

Серија мистериозни смртни случаи ги погодија вработените во државната корпорација Газпром. Шефовите на секторите на најголемата компанија биле пронајдени мртви во сопствените домови со знаци на давење или прострелни рани.

Исто така, посебно место заземаат информациите за трагично загинатите луѓе кои во еден или друг момент работеле во власта на Санкт Петербург.

Анализирајќи ги сите овие случаи, можеме да заклучиме:

1. Во основа, тоа се луѓе кои по возраст припаѓаат на генерацијата на Путин – тие имаат 61-70 години. Ова е информација за размислување.
2. Повеќето од нив беа во сферата на енергетиката, производството на нафта и гас и корпорации во нафтената и гасната индустрија.
3. Луѓе кои работат во владината структура.
4. Луѓе кои работат во воздушната индустрија и се поврзани со Министерството за одбрана на земјата.

Може да се каже дека некои од овие смртни случаи можеби се поврзани – оттука и потребата да се бараат врски меѓу починатите, бидејќи овде има материјал за понатамошна работа и анализа.

За жал, ова е машина поставена во движење за да ги елиминира луѓето кои не им одговараат, ќе продолжи да работи долго време и ќе биде тешко да се запре. Оние кои го започнале се навикнати да контролираат се, навикнати се на таков живот и тешко дека ќе се откажат од сето тоа.