СО ГОДИНИ ПАТУВА НИЗ СВЕТОТ НОСЕЈЌИ ГО НА ГРБ СВОЈОТ СИН ИНВАЛИД: Ослепел како бебе, таа го родила на 17, а му ветила едно (ФОТО/ВИДЕО)
Ники Антрам (44) е самохрана мајка од Австралија, која поминала години и години патувајќи низ светот со синот Џими (27) на грб. Таа вели дека веќе ја планирала нивната следна авантура во Канада кога пандемијата ги спречила. Но, таа веруваше дека брзо ќе помине. Во текот на минатата година тие ја обиколија Австралија горе-долу додека не беше можно повторно да се патува нормално.
Џими е роден со физички и ментални пречки. Тој е слеп и му треба 24-часовна нега. Таа го родила кога имала 17 години и тогаш си ветила дека ќе му го даде најдобриот можен живот. Таа тргна со него на грб да патува низ светот. Таа му дозволила да доживее многу авантури, како што се пливање со делфини, јавање коњи, јавање на санки, летање во балон со топол воздух…
Таа знае дека не станува помлада и дека носењето на нејзиниот син на грб ќе станува сè потешко. Џими има инвалидска количка што понекогаш ја користи, а често таа му помага да направи свои неколку чекори.
– Кога го планирам нашето големо патување, секогаш внимавам да имам доволно пелени, облека, па дури и навлаки за перници, чаршафи итн. Планирам сè однапред и го најавувам нашето пристигнување каде и да одиме, од ресторани, хотели до разни авантури – изјави оваа храбра жена.
– Дури и да знам дека се ќе биде во ред, сакам да ги информирам за нас за да се уверам дека сè ќе разберат и дека сè оди добро – додаде таа.
Тој вели дека не можат да одат во ниедно сместување поради состојбата на Џими и логистичките тешкотии.
– Исклучок беа Хаваи, каде сите сакаа Џими да им се придружи – напомена таа.
Инаку, за време на патувањето често наидува на проблеми како како да го носи синот на грб додека влече тешки куфери. Сепак, вели тој, заборавете на сите проблеми кога конечно ќе стигнат до целта.
– Среќна сум затоа што Џими има слични интереси како мене. И двајцата уживаме во природата, водата и авантурите. Од Бали до Хаваи би биле надвор цела ноќ бидејќи и тој сака да се забавува. Наоѓам начини да му го дадам најдобриот и најавантуристичкиот живот. Поголемиот дел од времето најмногу ужива во наједноставните работи – рече таа.
Кога се дома, стануваат со првите зраци на сонцето и одат на возење велосипед, таа педали и тој ужива во приколката. Собираат школки на плажа, си играат во песокот… Ники станува многу рано, подготвува појадок и се грижи синот да и е чист и променет. Освен возење велосипед, вежбаат секој ден. Тој се обидува да изведе одредена вежба додека таа не попушти додека обилно не се поти. Секаде го носи со себе. Соседите се восхитуваат на силата на оваа жена, па често им маваат додека поминуваат.
Таа размислуваше за месеците по неговото раѓање
– Имаше два месеци и веќе слеп. Неговата баба забележала дека тој не посегнува по играчките и не гледа директно во шарените работи што висат над него. Тогаш почнавме да тестираме – вели Ники.
Шест месеци подоцна дознала дека Џими има епилепсија. Оттогаш до денес започна нејзината борба да му обезбеди што е можно подобар живот. Таа признава дека не била секогаш толку мирна и среќна.
– Срцето ми се скрши кога дознав дека е трајно слеп и ми требаше долго време да го прифатам тоа и да го надминам тоа чувство на болка и повреденост. Имав 17 години и имав голема одговорност пред мене – рече таа.
– Секој ден се трудам да го научам на нови зборови и движења. Тоа е процес кој треба да се повтори многу пати. Знае дека треба да ги мие забите, но мрази да ги мие. Најсреќен е кога ќе заврши и конечно може да спие.
– Тој е моја инспирација. Секогаш е среќен, насмеан… Понекогаш се прашувам како можам да бидам тажна кога го гледам како се насмевнува, иако никогаш не видел бои, облаци, виножито… Уште седи и се смее. Тој не ме гледа на конвенционален начин, но сигурна сум дека има визија за тоа како изгледам во неговиот ум – заклучила таа, а пренесува Дејли Мејл.
