Сплитската фитнес сензација Рената Ловринчевиќ Буљан: Никогаш не ги криев своите години (фото)

Рената Ловринчевиќ Буљан работела како спасителка на плажата во Брела, беше Мис Универзум на Хрватска, а денес е успешна деловна жена, фитнес тренер и сопственик на „Рената џим“. Таа во интервју за „Јутарњи лист“ говори за себе и за своите постигнување.

–Дали си задоволен од самите себе? Колку години имате? Дали сте пушач? Дали внимавате каква храна внесувате? Дали вежбате? Добро е што пешачите и пливате, но тоа не е доволно! Треба и да вежбате! Немате време? Мора да најдете време за себе! Вашата работа е напорна за да си дозволите да не вежбате? Сè може да се достигне, а имате и онлајн тренинг во „Рената џим“. За тоа не ви треба ништо друго освен добра волја! Пробајте, пробајте, ќе бидете многу позадоволни од себе кога ќе видите колку ви користи, вели Рената на самиот старт на интервјуто, оставјаќи чувство како да сте на многу детален систематски преглед.

Рената е убедлива, на едноставен и многу разбирлив начин ги наведува сите придобивки од здравиот начин на живот, па по разговорот со неа навистина не останува ништо друго освен да размислите малку и навистина да почнете да размислувате за вежбање.

-Не само размислување. Веднаш почнете да вежбате – додава сплиќанката, која поради атрактивниот изглед медиумите ја нарекуваат „секси мајка на надежта на Хајдук“.
Рената, се разбира, сепек е многу повеќе од тоа.
Веднаш привлекува внимание со својот изглед, но потоа во разговорот изненадува со своето знаење и желба да им помогне на другите на нивниот пат да изгледаат здраво, добро и убаво. Гордата мајка на два сина, сопруга на професионален војник, кој и’ е најголема поддршка во животот, исто како и таа нему, е жена која вистински ја сака својата работа. Нејзиното мото е „убавина = здравје“, успешно го живее и го пренесува на сите околу себе.

–Кој е концептот за здравје е убавина? Добро држење, рамен и цврст стомак, изразен задник, чисти и добро обликувани раце и нозе, сето тоа е здраво. Никогаш не зборувам за здравјето на човекот, зборувам само за неговото тело, но и за неговото ментално здравје и убавина. А ако почнеме со посилно тело, ќе дојдеме и до посилен ум и вистинско долгорочно здравје, вели 47-годишната русокоса Рената.
Таа никогаш не ги криела своите години.

-Отсекогаш ми беше многу чудно кога луѓето ги кријат своите години, и мажи и жени. Тоа ми беше несфатливо и неприфатливо. Верувам дека возраста ја кријат несигурни, недоволно среќни луѓе. Оти зошто да се крие нешто што е очигледно и лесно проверливо во денешно време? Зошто лажете за нешто што е нормално? Отсекогаш знаев дека никогаш нема да ги кријам своите години и дека секогаш слободно ќе зборувам за тоа и ќе го гледам како предизвик гордо да ги носам моите 50-ти, 60-ти и 70-ти. Младоста е секогаш убава, секогаш има многу среќна, задоволна „придружба“. Подоцна малку се намалува и токму затоа ми е предизвик. Не се срамам од моите години и сакам да изгледам добро токму во тие понапорни години, вели поранешната Мис Универзум, која и денес, 23 години подоцна, лесно би можела да победи на натпревар за убавина.

Но, што треба да прават дамите на таа возраст ако сакаат да изгледаат како Рената?

-Тоа е едноставно. На сите мои врсници, жени во нивните 50-ти, како тренер и личност со искуство која сака да си го подобри животот, им препорачувам пред сè да застанат и да се погледнат себе си, за да видат дали се навистина среќни и задоволни со својата моментална состојба. Тоа е почеток. Јас сум таков човек што ги носи сите мои клиенти прво да се погледнат во огледало во костим за капење, за да можат прво да го видат својот изглед. Сепак, подеднакво им е важно да погледнат и во себе, да видат колку се задоволни од тоа како се чувствуваат, од она што го постигнале, дали се чувствуваат исполнето… Сето тоа се важни работи за среќа. Јас го промовирам тоа „убавина = здравје“, а надворешноста има големо влијание врз нашето задоволство. Изгледот е важен. Секој маж сака да изгледа добро, тоа го прави посреќен, позадоволен, поздрав… Сите мораме да работиме на тој дел. Движењето основата на животот на секое човечко суштество. Храната, пијалокот, движењето, со тоа што ако движењето е запоставено, заостануваме зад нашиот динамичен живот. Затоа, треба да тргнете од огледалото, односно да почнете однадвор и да стигнете до големи длабочини, советува Рената.
Таа е свесна дека патот кој води до среќа и задоволство не е секогаш лесен за чекорење.

-Cите имаме свои приказни, некои тешки моменти, болести… Сето тоа влијае на нашиот однос со самите себе. Понекогаш не можеме да бидеме број еден за себе. Но, во исто време, сите треба да се свртиме кон себе, да го правиме она што нè прави среќни. Телото треба да се тренира, треба да разговарате со својот тренер, но пред сè треба да се сакате себе си, вели жената која по завршувањето на средното медицинско училиште, завршила кинезиологија и се стекнала со звање професор по физичко образование и здравје.
Дали некогаш работела во својата професија?

-Не. Инаку, кога сме кај факултетот, интересно е што дојдов на Кинезиолошки факултет без претходно да спортувам, ако не се брои фактот што играв ракомет два месеци. Без разлика, јас го завршив со одличен успех. Дваесетина дена по завршувањето на факултетот, се вработив во теретана, а се пријавив и за работа во училиште, но ме одбија. Тоа не ме поколеба. Уште тогаш знаев дека оваа затворена врата ќе ми отвори друга врата. Така продолжив да работам во теретана, а во последните 22 години сменив само две работни места, што мислам дека доволно зборува за тоа каков работник сум. Сега работам во трета трретана, тоа ми е „трета среќа“, а јас сум свој работодавецот, открива Рената.
Колку често вежбате?

-Како кога. Некогаш повеќе, некогаш помалку. И тоа е нормално, бидејќи и јас сум обичен човек, мајка на две деца, понекогаш и не стигнувам сè затоа што се јавуваат обврски. Сакам да бидам добра мајка, не сакам да ми страда семејството или социјалниот живот. Не сум совршена, важно ми е да сум здрава. Понекогаш минува една недела да не сум вежбала, иако секој ден сум во теретана. За среќа, работата што ја работам е физички активна: ставам тегови, додавам, придржува нозе, истегнувам раце… Физички работам цел ден, тоа е и одредена количина на вежбање. Но, јас се чувствувам најдобро кога вежбам, бидејќи потоа се подобро и визуелно и емотивно. Сè што им кажувам на другите, го применувам и за себе. Самата себе се бодрам, се мотивирам… Имам фази, вака и онака. Јас не сум боди билдер, ниту тренер кој постојано ја следи својата исхрана и задолжително тренира одредени број пати неделно. Не сум совршена, јас сум обичен човек , истакнува Рената.
Кога станува збор за исхраната, вели дека сака домашна и здрава храна.

-Сакам „чиста“ храна. Ги учам и моите клиенти дека автоматизмот на вежбањето треба да биде и автоматизам во јадењето. Сакам храната да ни биде слуга, а не да биде против нас. „Чистата“ храна е сезонска: еве, само што јадев мешана салата од мојата градина во која имам домати, краставици, пиперки…, а наскоро очекувам и смокви. Имам и лимон, вишни, цреши… Градината ја засади мојот сопруг, а јас и децата се трудиме да ја одржуваме, вели Рената.
Таа истакнива дека е презадоволна кога работата во своето парче „зелен рај“.

-Љубовта кон здравата храна отсекогаш ми била вкоренета. Родена сум во град, но моите родители беа од село. Двете баби и дедовци имаа кокошки, домашни јајца и домашно месо. Садев компири, берев грозје, правевме ракија, вино… Од мали нозе бев во контакт со вистинска храна, бидејќи и дома во Сплит имавме и бавча пред куќата. Можам да кажам дека цел живот растев со почвата, дека знам како мириса, дека знам како домашно јајце се топи во устата и каков вкус има домашната храна. Секако дека и дома немам сè што ми треба во однос на храната, но знам да „најдам човек“ кој ќе ми набави свежа риба, домашен грав…, раскажува Рената.
Дали понекогаш прави отстапаки?

-Секако. Сакам и работи од пекара, но тајната на успехот е во разновидноста. Може да биде слатко, но во умерени количини. Знам да правам слатки, од тинејџерски години правам чизкејкови и крофни… Но, и кај слатките претпочитам домашни, подготвени рачно, вели жената на чија фигура и добро обликувани мускули и позавидуваат и некои дами двојно помлади од неа.

Како и кога почна да работиш на своето тело?

-Како средношколец почнав да работам во пиљарата на мојата кума Силвана во Мертојак. Се вработив затоа што сакав да заработам за џепарлак. Работев таму седум години, бев добар работник и го чувствував мирисот на овошјето и зеленчукот што ги продавав таму. Денес сум „продавач“ на здравје и здрав начин на живот, затоа што продавам квалитет и го имам тоа нешто во себе што препознава што е добро за сите нас. Првите мускули дојдоа од носењето гајби со овошје, низ смеа раскажува Рената.
Дали таму те забележаа луѓето од Мис Универзум?

-Не, тоа дојде подоцна, кога работев како спасител на плажата во Брела, вели поранешната спалителка.
Уште тогаш почнала да размислува дека еден ден би сакала да има своја линија на костими за капење.

-Го сакам морето, а и костимите за капење. Секогаш имав најмногу костими меѓу моите пријатели. Поради овие причини ја започнав мојата линија на костими за капење „Рен Лав“, кои одговараат на секоја женска фигура. Како жена знам во што најдобро се чувствуваат жените на плажа и се трудам да ги истакнам сите женски предности со моите костими. На шега велам дека е поздраво да се носи помалку материјал на плажа, бидејќи влажната облека не е добра за кожата. Сепак, тоа воопшто не е шега, бидејќи убавото тело треба да се открие, да се види, а не да се стиска или мачи. Обично правам костими за капење во сите големини, бидејќи сакам облини. Можеме да бидеме различни, но треба да бидеме здрави, вели Рената.
Таа е горда што денес, на 47-годишна возраст, може да го прави сè она што го правела и пред триесет години.

-Cè уште се искачувам на височини, скокам во морето, правам стој за глава… Сите работи што ги правев и пред 30 години. Драго ми е што наведов некои луѓе да го направат својот прв стој на глава или ѕвезда во поодминати години. Мило ми е што потоа можев да видам колку се среќни поради тоа. А што се однесува до мене, ако барам од луѓето да вежбаат, да работат напорно, тогаш и јас треба да изгледам добро, да работам напорно и да бидам здрава. Здравјето ми е важно, па деновиве се подготвувам за систематски преглед. Не е во ред да се запоставувате себе си, а потоа да дојдете и да речете: „Ах докторе, помагајте“, порачува сплиќанката.
Рената признава дека денот понекогаш и’ е прекраток.

-Pаботам многу, но исполнета сум и среќна, бидејќи работам посветено и максимално. Навистина уживам во мојата работа! Се остварив како жена, се остварив во кариерата, се остварив како мајка, горда сум на моите деца. Тие се едноставни, среќни и добри луѓе, вели гордата мајка на 18-годишниот Борна и 7-годишниот Нардо.
Таа вели дека живее „24 часа“, но понекогаш не добива cè што ќе посaка.

-Понекогаш заостанувам, но давам сè од себе и се трудам сè додека можам. Мојот сопруг моментално е отсутен поради работа до Нова година и сега сум единствениот родител дома. Не е лесно, но јас го поддржувам во неговата кариера, како што и тој мене во мојата. На помош прискокнуваат баба Ана и дедо Бранко и со нив сè е полесно, вели мајката на големата надеж на Хајдук, Борна Буљан.
Борна игра за Хајдук?

-Да, мојот син игра за Хајдук и среќна сум што ги остварува своите соништа. Од седумгодишна возраст се посвети на фудбалот, се откажа од некои работи поради него, а денес е убаво да се види дека моето дете е здраво и среќно. И помладиот син сака фудбал, а веќе почна да тренира, истакнува Рената.
Дали некогаш сте го тренирала Борна?

-Секако и тоа од мали нозе. Научивме што значи да се држи правилно, бидејќи е многу висок, па научивме како да правиме корективни вежби. Мама и денес се припомага со нејзините вежби, тренинзи и истегнувања, како и масажа кога е потребно. Но, тој има цел тим тренери, кои ги слуша, па мама ретко влетува, низ смеа вели Рената.
Како реагираат твоите синови кога некаде ќе прочитаат дека нивната мајка е секси.

-Моите синови не се грижат за ваквите наслови за нивната мајка, а ниту јас. Јас сум тоа што сум и не ни е гајле што некому не му е атрактивно да стави „Вредна мама“ во насловот, па наместо тоа го користи тој збор на „с“. Не обрнуваме внимание на тоа, ние си живееме свој живот и секој нека пишува што сака, но потоа нека стои зад своите зборови. Не ни е важно што пишуваат новинарите, не живееме од весниците и текстовите, туку од нашата работа. Тоа нè прави среќни и задоволни, вели Рената.