Шерлок Холмс од Зеница решил скоро 3000 случаи: „Меѓу моите омилени случаи е оној кога споив татко и син по 70 години“

Ханас Ковачевиќ е Шерлок Холмс од Зеница кој решил речиси 3000 случаи. Тој е поранешен полициски инспектор кој по пензионирањето почнал да се занимава со повторно обединување на луѓе кои одамна изгубиле контакт. 

Ханас Ковачевиќ, Шерлок Холмс од Зеница, е поранешен полициски инспектор кој, по пензионирањето, почна повторно да ги спојува родителите и децата, браќата и сестрите, роднините и многу одамна изгубени пријатели. За десет години поврзал 3.000 луѓе.

Најбројни случаи, вели, се децата кои биле дадени на посвојување или растеле во дом за запуштени деца, а сега ги бараат биолошките родители.

„Кога ќе наполнат одредена возраст, кога ќе ги добијат своите деца, нешто ги поттикнува да го пронајдат своето биолошко семејство. Повеќето од нив ми кажуваат дека се одлучуваат на тоа откако ќе добијат дете“, изјави Ханас и додаде: „Еден од моите омилени случаи беше кога после 70 години ги споив таткото и синот . Таткото има 96 години, синот 70 и никогаш не се виделе“.

Тој ја започнува својата потрага откако луѓето ќе го контактираат телефонски или преку социјалните мрежи. Го кажуваат името и датумот на раѓање на лицето што го бараат, а потоа тој се фаќа за работа. Најважно е, вели, да има волја за барање и желба за помош, а во работата му помага и долгогодишното искуство во полицијата и контактите што ги стекнал додека ја работел таа работа.

„Имам пријатели од полицијата од Хрватска, од Србија, полицајци, инспектори со кои работев и додека работев. Па, понекогаш ми помагаат. Тие знаат некои од овие луѓе, нивните колеги“, објасни тој.

Почна да бара луѓе од лични причини. Имено, тој го барал својот пријател со кој служел војска, а го немал видено цели 30 години.

„Убаво е чувството, убаво. Бевме навистина, навистина добри другари и пријатели, како браќа. Тешко е да се опише чувството кога ќе слушнете од некого после толку многу години. Беше навистина прекрасно“, рече тој.

Некои луѓе одбиваат повторно да контактираат
Како што го нашол својот пријател, му помогнал и на својот сограѓанин Омер кој го барал својот пријател со кој служел војска во Загреб. Првиот телефонски разговор двајцата ги расплака, а првата средба после 40 години уште повеќе.

“Кога излезе од автомобилот, веднаш знаев дека е тој. Во истиот момент. Го гледам неговото однесување и неговото одење, ми остана во главата. Тој трча кон мене, јас кон него. Тој плаче во себе, а и јас“, рече Омер .

„Тоа чувство не може да се опише. Сега тој секогаш ми вели: „Благословени сме ние, не знам како да му се заблагодариме на тој човек “, додаде тој.

Но, некои потраги не завршуваат со среќен крај. Биолошките родители честопати дури и не сакаат да ги видат своите одамна изгубени деца .

„Тие едноставно велат дека тоа е нивен грев од нивната младост, дека е зад нив и дека не сакаат никаков контакт. Ќе им биде тешко на тие деца – двапати ќе бидат одбиени “, рече Ковачевиќ.

Затоа ги предупредува сите што ќе контактираат со него за можното одбивање на контактот. Покрај тоа, Ханас не бара пари за своите услуги. Среќен е, вели, што може да им помогне на луѓето

„Мојот сосед собра толку многу луѓе. Многу ми беше мило кога најдов пријател, а што мислите како изгледа кога некој ќе го најде своето изгубено семејство?“, вели Омер.

По неодамнешните војни на територијата на поранешна Југославија , многу луѓе изгубија контакт со своите роднини или пријатели . Затоа на социјалните мрежи е основана групата Покидане везе која брои 65.000 членови. Ги поврзува луѓето кои не се виделе 30 или 40 години.

Еден од оние кои помагаат, и во групата и самостојно, е Ханас Ковачевиќ, човек кој го троши своето време и пари за да најде некој важен за другите и да им врати насмевка на лицето.