Шокантен документарец за нападот на Мариупол: „Гледањето на филмот на Чернов е хуманитарна должност“
Гледаме преплашено девојче како липа, татко тагува по телото на својот син тинејџер кој беше убиен додека играше фудбал…
„Мислев, треба да направам повеќе. Треба да направам повеќе со триесет часа снимен материјал за да раскажам поголема приказна и да дадам повеќе контекст…“, коментира новинарот на Асошиетед прес и режисер на документарниот филм „20 дена во Мариупол. „ Мстислав Чернов .
Споменатиот 94-минутен документарец за првите денови од војната во Мариупол, продуциран од Асошиејтед прес и ПБС „Фронтлајн“, беше препознаен од критичарите, а филмот ја доби наградата од публиката на филмскиот фестивал Санденс.
Чернов и фотографот Евгениј Малолетка и продуцентот Василиса Степаненко, неговите колеги од АП, беа последните меѓународни новинари кои го напуштија градот.
Пред да побегнат од градот Чернов, Малолетка и Степаненко ги документираа борбите на улиците, огромниот притисок врз жителите на опколениот град и нападите што резултираа со смрт на различни луѓе, вклучувајќи бремени жени и деца.
Авторите на филмот го снимиле шокот и агонијата на жителите на бомбардираниот град, вклучително и поединци кои не го одобрувале присуството на новинари, пишува The Hollywood Reporter .
„Го разбирам нивниот гнев. Нивната земја беше нападната. Тоа е и наша земја. И ние мора да ја раскажеме нејзината приказна“, рече Чернов.
„Гледаме преплашено девојче како плаче: „Не сакам да умрам, се надевам дека наскоро ќе биде готово“, татко кој тагува по телото на својот син тинејџер кој беше убиен додека играше фудбал; лекарите ограничени поради недостигот на антибиотици и лекови против болки кои очајно се обидуваат да ги лекуваат повредените; мртво тело на бебе завиткано во чаршаф; погребувања во масовни гробници; луѓе кои прибегнуваат кон кражба поради очај и, понекогаш, алчност. Како што коментира еден лекар, војната има тенденција да го изнесе најдоброто и најлошо кај луѓето“, пишува The Hollywood Reporter.
„Она што е најјасно прикажано, освен човечката трагедија, е, продолжува THR, дека воените дописници се од витално значење, а тука е и храброста и снаодливоста што треба да ги поседуваат за да можат да работат во услови опасни по живот. “
„Филмот е очекувано тежок за гледање, но и несомнено неопходен – едно е да се има информација, а сосема друго е да се видат безживотните тела на луѓе од сите возрасти кои станале жртви на неискажливо зло. Гледањето на филмот на Чернов е хуманитарна должност. “ пишува Харперс Базар .
Тимот на Асошиетед прес, кој ја вклучува истражувачката новинарка Лори Хинант , беше наградена со Пулицерова награда. Военото покривање на АП од Мариупол и пошироко ја освои Пулицеровата награда за фотографирање со ударни вести.
