Што сакал да јаде Сталин!? Интересно откритие за Советскиот лидер: Уште од детството мрзеше да готви, кучето му ги лижеше чиниите (фото)

Што го поврзува рускиот претседател Владимир Путин со советските комунистички водачи Владимир Ленин и Јосиф Сталин ?

Во едно големо интервју пред да биде првпат избран за претседател на Русија во 2000 година, Путин откри дека неговиот дедо Спиридон Путин прво бил готвач на Ленин, а потоа и на Сталин.

И пред Октомвриската револуција, дедото на Путин бил готвач во хотелот Асторија во Санкт Петербург, каде што контроверзниот свештеник на руското царско семејство Григориј Распутин , кој на Спиридон му подарил дукат, уживал во неговите кулинарски вештини.

Познатиот полски новинар Витолд Шабловски се обидел да истражи што е вистина, а што мит во таа приказна, но не нашол веродостојни информации. Сепак, проучувајќи ги навиките за исхрана на советските и руските лидери во изминатите 100 години, Шабловски дошол до интересни сознанија, кои ги опишал во книгата „Што се готви во Кремљ: Од Распутин до Путин, како Русија изгради империја со нож и вилушка“.

– Сталин не можеше да поднесе готвење. Кога бил дете, мајка му работела на различни работи. Меѓу другото, таа беше и готвачка. Наводно, затоа Јосиф Сталин го мразел мирисот на готвење храна до крајот на својот живот , па кујните секогаш биле надвор од неговите куќи и палати. Ова секако се однесува на неговата дача на Нови Атос, која ја посетив во Абхазија – пишува Шабловски.

Во книгата тој опишува настани од почетокот на 20 век, кога Сталин бил во егзил во Сибир, каде ја делел куќата со Јаков Свердлов и Лев Каменев.

Јосиф Сталин

– Тие се договорија да ги поделат сите должности: готвење, чистење и добивање храна. Но, набрзо стана јасно дека Сталин немал намера да готви или да чисти. Одеше само на лов и риболов. Кога и да требаше да ги мие садовите, Сталин бегаше од дома – вели Шабловски.

На него особено му се налутил Јаков Свердлов.

– Требаше сами да си готвиме вечери. Во тоа време имав куче и му го дадов името Јашка, што, се разбира, не му се допадна на Свердлов, бидејќи и тој беше Јашка (прекар на името Јаков). По вечерата, Свердлов секогаш ги миеше лажиците и чиниите, јас не го правев тоа. Јадев храна, ги ставав чиниите на подот, а кучето ги лижеше и сè беше чисто – напишал Сталин.

Роден во градот Гори во Грузија како Јосиф Висарионович Џугашвили (1953-1878), тој ја сакал традиционалната грузиска кујна.

Меѓутоа, по Октомвриската револуција, тој и неговата втора сопруга, Надежда Алилујева, јаделе во мензата во Кремљ, која во тоа време била позната како една од најлошите во Москва.

– Долги години, Сталин, по примерот на Ленин, не придаваше големо значење на храната : овие луѓе од револуцијата беа хранети со нешто друго. Исто како и сопругата на Ленин, сопругата на Сталин, Надежда Сергеевна Алилујева, немаше поим за готвење. Самиот Сталин знаел да прави прилично добри сосови : тоа го научил дома во Грузија – пишува Шабловски.

Кога Надежда Алилујева изврши самоубиство во 1933 година, советскиот лидер падна во депресија и не размислуваше многу за храната. Јадел во мензата во Кремљ додека за неговите три деца специјално ангажирал готвач.

Според Вјачеслав Молотов, еден од најблиските соработници на Сталин, единствената кулинарска екстраваганција на лодерот во тие денови била тегла полна со кисели краставички . Многу години подоцна, Вјачеслав Молотов се сеќава дека храната подготвена за Сталин „била многу едноставна и непретенциозна“.

Секогаш во зима му служеа супа од кисела зелка, а во лето супа од свежа зелка. Второто јадење беше леќата со путер и парче говедско месо. За десерт, ако имало, желе од брусница или компот од суво овошје.

Полскиот новинар го посети и родниот град на Сталин, Гори.

– Возев низ живописните села за да ги најдам локалните производители на вино кои ги снабдуваа визбите на Кремљ: единственото вино што го пиеше Сталин беше грузискоро „Винари“. Всушност, секој земјоделец кој се држи за себе во Грузија има неколку лози и со сигурност произведува фантастично вино, како и ракија, често 70 проценти, познатата како чача. Неограниченото гостопримство на Грузијците ми оневозможи да работам – затоа што како можеш да правиш каква било работа кога секој што ќе го посетиш носи вино и чача и мора прво да те почести? По половина час сте прилично „подмачкани“ а освен тоа, денот е уште млад, природата прекрасна, домаќинот љубезен, па зошто воопшто да работите? А потоа кога се напивме, секој домаќин ми рече дека авионот ќе дојде од Москва само за да го земеме виното на Сталин. Згора на тоа, секој друг водител се колнеше дека има документи за да го докаже тоа, а двајца дури ми ги покажаа. Но, тие беа на грузиски, а јас бев премногу пијан за да ги разберам – напиша Шабловски.