Во овој момент, само една околност го дели светот од тотална војна на Блискиот Исток!

Тешко е да се избројат сите воени и паравоени формации кои се собираат во регионот…

Војната меѓу Израел и Хамас веќе се прошири на Блискиот Исток, а изгледите за судир меѓу регионалните и светските сили стануваат сè поверојатни.

Досега, нападите на Блискиот Исток беа главно ограничени меѓу групите поддржани од Иран од една страна и САД, Израел и нивните сојузници од друга страна. И покрај фактот што ниту една земја на Блискиот Исток не е во интерес да влезе во нов конфликт, секоја од нив се однесува на начин што експоненцијално ја зголемува веројатноста за ескалација на војната.

Како што растат тензиите низ регионот, рамнотежата на силите меѓу сојузниците на САД и Иран варира во зависност од земјата. Од почетокот на војната во Газа, САД значително ја зајакнаа својата воена позиција во регионот, распоредувајќи приближно 1.200 американски војници, ударна група носач на авиони и поморска експедициска сила од околу 2.000. На некои места, вклучувајќи ги Ирак и Сирија, американското воено присуство се преклопува со она на Иран и неговите сојузници.

Либан, на пример, е дом на Хезболах, една од најмоќните паравоени сили на Блискиот Исток. Иако точната големина на арсеналот на шиитската исламистичка група не е позната, експертите проценуваат дека има меѓу 150.000 и 200.000 прецизно наведувани проектили, ракети и минофрлачи. Водачот на Хезболах Саид Хасан Насрала тврди дека групата има 100.000 борци, вклучувајќи активни војници и резервисти. Се верува дека Иран е главниот снабдувач со оружје на либанската милитантна група.

Во Ирак, Техеран има значително влијание врз неколку шиитски паравоени групи кои се тесно поврзани со иранскиот корпус на гардата на исламската револуција (ИРГЦ), вклучувајќи ги Катаиб Хезболах, Харакат ал-Нуџаба и Катаиб Саид ал-Шухада. Американската канцеларија на директорот на националното разузнавање верува дека само Катаиб Хезболах има околу 10.000 членови.

Елитна единица

Организацијата Бадр, најстарата шиитска милиција во Ирак, која исто така има најблиски врски со Техеран, дејствува во Ирак, како и радикалната група Асаиб Ахл Ал-Хак. Групите поддржани од Иран извршија десетици напади врз американските сили во Ирак од почетокот на војната во Газа, на што САД возвратија со воздушни напади. Во текот на викендот, милитантите поддржани од Иран лансираа повеќе балистички ракети и ракети врз американската воздухопловна база Ал Асад во Ирак. Во 2008 година, САД имаа околу 160.000 војници во Ирак, а денес таму се распоредени само околу 2.500 војници.

Иран има директно присуство во Сирија, дом на силите Кудс, елитната единица на ИРГЦ, која управува со операциите во странство. Сирија, исто така, е домаќин на бригадите Заинабијун и Фатемијун, шиитски милиции поврзани со ИРГЦ за кои се верува дека регрутираат авганистански и пакистански борци.

Вашингтон има околу 800 војници распоредени во Сирија, а повеќето од нив се лоцирани во североисточниот дел на земјата, каде што САД ги поддржуваат антирежимските Сириски демократски сили (SDF). Исто така, има голем број американски војници во југоисточна Сирија, каде што САД ја поддржуваат паравоената Слободна сириска армија. Покрај Ирак, милитантите поддржани од Иран се повеќе ги напаѓаат американските војници во Сирија.

Во центарот на сегашниот прокси конфликт меѓу Иран и САД се јеменските бунтовници, кои го контролираат северниот дел на земјата и напаѓаат бродови во Црвеното Море како одмазда за израелската војна во Појасот Газа. Оружјето на Хутите главно се состои од ирански компоненти шверцувани во Јемен. Но, официјален претставник близок до американското разузнавање изјави за Си-Ен-Ен дека Хутите оттогаш направиле „прогресивни промени“ кои придонеле за големо севкупно подобрување на нивните воени способности.

Американските и британските сили спроведуваат заеднички воздушни напади врз локациите на Хутите во Јемен. Во декември, Вашингтон формираше коалиција за заштита на бродските патеки на Црвеното Море од нападите на Хутите. Повеќе од 20 земји се приклучија на САД, но само една земја во регионот – Бахреин.

Воена помош

Иран изгради блиски врски со Хамас во последниве години, но нема толку големо влијание врз групата како другите негови сојузници. Но, американските и израелските власти проценуваат дека Иран секоја година испраќа 100 милиони долари за Хамас и Исламскиот џихад, двете главни палестински фракции во Појасот Газа. Од друга страна, Израел е најголемиот примател на американска воена помош, а од формирањето на еврејската држава во 1948 година, Вашингтон обезбедил околу 130 милијарди долари воена помош.

Што се однесува до другите арапски земји во Персискиот Залив, САД имаат најмногу војници во регионот распоредени во Кувајт, околу 13.500 од нив. Во Катар има и значително американско воено присуство. Околу 10.000 американски војници се стационирани во воздухопловната база Ал-Удеид, најголемата американска воена база на Блискиот Исток, која е и седиште на американската Централна команда и оперативен центар за воздушна поддршка. Катар рече дека не го поддржува Хамас на 7 октомври, но израелските власти предупредуваат дека со години го поддржува и финансира тероризмот и дека политичкото крило на Хамас работи од канцеларија во Доха.

Во воздухопловната база „Принц Султан“ во Саудиска Арабија се стационирани повеќе од 2.700 американски војници, а во Обединетите Арапски Емирати има околу 3.500 американски војници. Американските трупи се присутни и во Бахреин, дом на Централната команда на американските поморски сили и дом на Петтата флота на американската морнарица, и во Јордан, каде што се стационирани околу 3.000 американски војници.