Има шест кандидати, а кој е најдобриот НБА играч од Европа на сите времиња?

Новицки, Гасол, Паркер, Јанис, Кукоч… Или Јокиќ?

Кога се разговараше за најдобрите европски кошаркари кои ја испишаа историјата на НБА, најчесто се истакнуваа три имиња – Дирк Новицки, Пау Гасол и Тони Паркер.

Во последниве години, своето место го најде Јанис Адетокунбо – чии родители се од Нигерија Нигериец а тој е роден во Атина. Тони Кукоч стана важен дел од шампионската генерација на Чикаго Булс во поход за титули од 1996 до 1998 година, но тој не беше носител на играта како што беше споменато.

И во тоа друштво – а можеби и малку погоре? – од оваа недела е и Никола Јокиќ.

Дали Никола Јокиќ е најголемиот европски ас во историјата на НБА? Конечниот одговор ќе го добиеме за неколку години. Несомнено е дека сега стои рамо до рамо со останатите европски гиганти и дека во моментов не е инфериорен пред никого.

Дали воопшто треба да се изнесат аргументите на Јокиќ? НБА шампион, два пати последователно МВП, и официјално најкорисен играч во финалето и западната конференција, како и петкратен Ол-стар, трикратен член на идеалната петорка… Тој како домино почна да ги урива рекордите на Вилт Чембрлен и другите великани на играта под обрачите. Дури и некои за кои долго се веруваше дека ќе останат недопрени засекогаш… На крајот, Никола Јокиќ ја однесе франшизата од релативно мал пазар – мал во споредба со Лос Анџелес, Чикаго, Њујорк, Филаделфија и други – на НБА тронот! За прв пат во својата историја.

Треба да се истакне и дека Никола Јокиќ е првиот играч во историјата на НБА кој водеше во трите најважни статистички колони во плеј-офот! Постигна 600 поени, зграпчи 269 скока и подели 190 асистенции!

Никола Јокиќ еднаш успеа да го подигне трофејот со Денвер, сега сите ќе сакаат да го повторат овој успех во наредните години. Најдобрите години за кошарка се пред српскиот претставник, а доколку челниците на Денвер успеат да го задржат јадрото на тимот околу него, во наредниот период ќе имаат шанса да тргнат по втор прстен.

И навистина е така… Има и такви кои веруваат дека првиот прстен е можеби најтешко да се добие, а сепак постои и школа на мислата дека секој нареден е уште потежок… Тоа најдобро го знаат Кукоч, Гасол или Паркер, кој останаа верни на еден систем долги години и го наплатиле со повеќе ловорики. Дирк Новицки целата своја кариера ја помина во Далас и двапати го однесе до финалето. За прв пат на патот до трофејот се испречи монструозниот Двејн Вејд, додека во 2011 година титулата дојде некако неочекувано, бидејќи противник на Мавс повторно беше Мајами со големата тројка Леброн – Вејд – Бош. Но, славниот Диркенштајн успеа!

Германецот ќе остане запаметен како еден од најдобрите европски кошаркари на сите времиња. За многумина најдобриот покрај Јанис и Никола. Иако на почетокот му беше тешко да се прилагоди на НБА можностите, тој одигра клучна улога во трансформацијата на Далас. Елеганцијата со која се справуваше со ситуации му донесе огромна почит од целиот кошаркарски свет. Тој не ги однесе само Мавс во тие две финалиња, тие беа сериозен кандидат за титулата со години. И сето тоа го направи без соиграчи со етикета на суперѕвезди како што, на пример, во Мајами беа Леброн Џејмс, Двејн Вејд и Крис Бош… Кариерата како шампион ја заврши во 2011 година, МВП во 2007 година, со 14 Ол Стар селекции и 11-кратен член една од трите идеални петорки. Во 2006 година ја понесе и титулата најдобар тројкаш, а кариерата ја заврши со 31.560 поени или 20,7 во просек, 11.489 скока (7,5 по натпревар) и 3.651 асистенции (2,4 по натпревар). Тој е еден од 75-те великани кои беа во јубилејниот тим по повод 75-годишнината од НБА лигата!

На таа листа, покрај споменатите великани од почетокот на текстот, се најде само Јанис Адетокунбо, кого многумина го сметаат за најголемиот европски талент на сите времиња. За некој на кого во младоста долго време се гледало како аутсајдер, ова е огромна награда. Во 2021 година, Џенис на Бакс им го донесе само вториот прстен, првиот по 40 години и доминацијата на Карим Абдул Џабар и Оскар Робертсон. Сепак, беше долг пат додека не стана шампион. Тој во четвртата сезона со Бакс направи пробив во кариерата, а по потпишувањето на договор вреден 100.000.000 долари го подигна и нивото на својата игра. Тој драстично ја подигна скалата и стана Ол Стар. Подоцна, тој стана двапати последователно МВП на лигата, најдобар одбранбен играч на годината, а тој е еден од само тројцата играчи, заедно со Хаким Олајџувон и Мајкл Џордан, кои ги освоија овие две награди во истата сезона. Пред две години тој стана првиот неамерикански кошаркар со наградата МВП на Ол Стар натпреварот, по што го предводеше Милвоки до титулата. Тој беше избран и за МВП на финалето, прво по Дирк. Сега рамо до рамо со нив е Никола Јокиќ.

За разлика од Дирк, Јанис и Никола, Пау Гасол има два шампионски прстени. Четирикратниот член на идеалната петорка, петкратниот Ол Стар, Гасол заедно со Коби Брајант го носеа најголемиот товар во двете титули со Лејкерси. Додека Коби ги кинеше мрежите од сите позиции, Гасол командуваше со рекетот и беше извонредна сила, некој што плени со извонредна техника. Клучниот потег во кариерата го направи во 2008 година, кога се бореше за трејдот од Мемфис во Лејкерс. Коби и тој веднаш кликнаа и создадоа пријателство кое се прошири до семејството Брајант и во годините кога Црната Мамба, за жал, повеќе ја нема… Можеше да биде трикратен последователен шампион во НБА ако Бостон Селтикс не го направеа тоа што се случи во 2008 година.

Тони Паркер има најмногу трофеи. Дури четири – во 2003, 2005, 2007 и 2014 година. Како и некои од неговите претходници од оваа компанија, тој ја помина целата своја НБА кариера во една франшиза. Заедно со Грег Попович и Тим Данкан и Ману Џинобили ги направи Спарс сила во НБА. За тоа сведочат четирите титули кои Паркер ги освои заедно со своите најблиски другари. Извонреден плејмејкер, брилијантен во пробивите и вистински соиграч во секој поглед, Паркер со текот на времето се здоби со статус на најдобар организатор на игра на европскиот континент, што само по себе е огромна работа. Она што за него е олеснителна околност во однос на останатите Европејци е „проевропско“ ориентирана франшиза со тренерот Грег Поповиќ и одлична екипа соиграчи околу него. Кога го освои првиот прстен, тој беше втор стрелец во финалето зад Данкан. Во освојувањето на втората, Данкан и Џинобили беа лидери. Но, во третото и четвртото финале, Паркер беше првата ѕвезда на Спарс и најдобар стрелец покрај Данкан, Џинобили, а подоцна и Кави Ленард. Тој беше МВП на финалето.

Тони Кукоч го искористи своето време во Чикаго за да стане првокласен „all-round“ играч или сестран кошаркар. Многу интелигентен, многу снаодлив, способен да ги игра сите улоги што се бараа од него. Тој не беше играч број еден, туку многу важен член на шампионската генерација на Булс, кој доминацијата за која се уште се пишува и се зборува ја заокружи со втор „хет трик“… Беше најдобар шести играч во 1996 година, како и член на вторите пет дебитанти. Во трите финални серии два пати бележеше двоцифрен број поени, а во последниот од трите беше рамо до рамо со Пипен како прв асистент на Џордан.

Европската кошарка на НБА лигата и даде и други големи имиња како Пеѓа Стојаковиќ, Владе Дивац, Лука Дончиќ, Арвидас Сабонис, Марк Гасол, Дражен Петровиќ, Андреј Кириленко, Детлеф Шремпф… Сепак кремот на културата го сочинуваат избрани имиња, а меѓу бесмртните отсега дефинитивно е и Никола Јокиќ. Со големи шанси да стане најдобар од сите. Ако веќе не е…