Кинеските компании формираат сопствена војска! Ова не е видено во последниве 50 години: Подготовки за војна, немири или нова пандемија?

Кинеските компании прават нешто што ретко се гледа од 1970-тите – формирајќи свои волонтерски армии.

Анализата на американскиот CNN покажа дека најмалку 16 големи кинески компании, вклучително и млечен гигант во приватна сопственост, формирале заеднички борбени сили во текот на изминатата година.

Овие единици, познати како Секции на народните вооружени сили, се составени од цивили кои остануваат на нивните секојдневни работни места. Тие дејствуваат како резервни и помошни сили за кинеската војска, најголемата вооружена сила во светот, и се достапни за мисии кои се движат од одговор на природни катастрофи и помагање за одржување на „социјалниот поредок“ до обезбедување поддршка за време на војна.

Силите кои моментално не дејствуваат надвор од Кина имаат повеќе заедничко со американската Национална гарда отколку со милициите и приватните паравоени организации кои имаат тенденција да имаат десничарски политички фокус. Воспоставувањето на корпоративните бригади ја нагласува зголемената загриженост на Пекинг за потенцијалните конфликти во странство, како и социјалните немири дома, бидејќи економијата опаѓа, велат аналитичарите.

Подготовка за војна, социјални немири или нова пандемија?

Се вели дека нивното основање се гледа како одговор на пандемијата и напор на кинескиот претседател Си Џинпинг да ја заостри контролата на Комунистичката партија врз општеството, вклучително и корпоративниот сектор.

„Враќањето на корпоративните милиции го одразува растечкиот фокус на Си на подобро интегрирање на економскиот развој со националната безбедност бидејќи земјата се соочува со побавен раст и зголемена геополитичка конкуренција“, рече Нил Томас, соработник за кинеска политика во Центарот за кинеска анализа на Институтот за азиска политика.

Тој изјави за Си-Ен-Ен дека „корпоративните милиции под воено раководство би можеле да и’ помогнат на Комунистичката партија поефикасно да ги смири социјалните немири како што се протестите на потрошувачите и штрајковите на вработените“.

Кинеската економија порасна за 5,2 отсто во 2023 година, нешто повеќе од официјалната цел поставена од Пекинг. Сепак, земјата се соочува со огромен број предизвици, вклучувајќи рекорден пад на пазарот на домување, зголемена невработеност кај младите, дефлациски притисоци, зголемен корпоративен долг и зголемен финансиски стрес врз локалните власти.

Се вели дека нема детали за јачината на силите или демографскиот профил на вработените кои се приклучиле на единицата. Според кинескиот Закон за воена служба, машките членови на милицијата би требало да бидат на возраст меѓу 18 и 35 години. Има одредена флексибилност за луѓето со посебни вештини. Жените исто така имаат право да се приклучат, иако старосните ограничувања не се наведени во законот.

Во септември, Шангај Мунисипал Инвестмент Груп, државна компанија за изградба на недвижности, формираше единица на Одделот за народни вооружени сили. Единицата ја надгледува воениот гарнизон во Шангај, според весникот Џиефанг дејли, официјалниот весник на Комунистичката партија во градот.

Најмалку 14 други државни компании го направија истото минатата година, според анализата на Си-Ен-Ен за извештаите на државните медиуми. Меѓу нив се Менгниу Дери, вториот по големина производител на млечни производи во Кина, Хаијан Урбан конструкциски инвестиции и развој во Нантонг Сити, три градежни компании за недвижнини во градот Хуижоу, како и девет компании во Вухан, главниот град на провинцијата Хубеи.

На прес-конференција во ноември минатата година, портпаролот на Министерството за одбрана рече дека мотивот за формирање милиции во државните компании е „зајакнување на развојот на националната одбрана“.

Милициите се клучен дел од вооружените сили на Кина

Кинеските милиции датираат од основањето на Народна Република во 1949 година. Тие постоеле и во 20-тите години на минатиот век и ја поддржувале Комунистичката партија во нејзините бројни битки. По 1949 година, кога партијата ја презеде контролата врз Кина, единиците конечно беа приклучени на регионалните влади, училишта и бизниси.

Се вели дека оваа сила процветала за време на маоистичката ера од 1949 до 1976 година, достигнувајќи го својот врв кон крајот на 1950-тите кога имала 220 милиони членови. Во тоа време, воените тензии со САД околу Тајван беа високи.

Милициите се клучен дел од вооружените сили на Кина, кои се состојат од две постојани професионални компоненти: Народноослободителната армија и Народната вооружена полиција, задолжени за одржување на внатрешната безбедност. Милициите имаат улога да ја поддржуваат војската, според законот за одбрана на Кина.

Со вклучување на голем број цивили во овие единици, рече кинескиот револуционерен лидер Мао Це Тунг, одбраната на земјата се зајакнува од заканата на „империјалните сили“ како што се САД. Но, историчарите велат дека Мао ги користел силите за да го промовира своето влијание и да ја консолидира моќта.

Тој се приклучи на бригадите во Народните комуни, огромни колективи формализирани во 1958 година кои ја контролираа речиси целата економска и политичка активност во рурална Кина. Комуните го формираа централниот дел на неговата кампања Голем скок напред, катастрофален обид за зајакнување на земјоделството и зголемување на производството на челик преку колективизација што резултираше со смрт на десетици милиони луѓе.

Иако некои државни претпријатија ги задржаа своите милиции, тие до неодамна не постоеја во големите приватни компании бидејќи приватниот сектор почна да се обновува дури по 1978 година, кога Кина спроведе реформи на слободниот пазар.