КЛИМАТА Е СУРОВА, НО ОВА Е ЗЕМЈА НА СРЕЌАТА: Хрватите се селат во државата на северот на Европа! Немаат грижи, заштедуваат 2000€, ништо не ЗАКЛУЧУВААТ
Хрватите се повеќе се преселуваат во Германија, Норвешка, Австрија, Ирска и други земји. Сепак, неодамна забележано е забележливо зголемување на бројот на Хрвати кои го избираат крајниот север – островска земја со речиси половина од населението на Загреб.
Мартина Валиџиќ запознала неколку такви поединци кои решиле среќата да ја најдат на Исланд и не зажалиле. Според нив, Исланд нуди мир и безбедност.
Мартина Валиџиќ, авторка на новиот документарно-патувачки серијал „Среќни градови“ на ХРТ, ги одведе читателите во најсеверниот град Рејкјавик. Таму, таа запознала жители кои живеат самодоволно и одржливо, усогласувајќи се со неверојатната природа што ги опкружува. Откриле дека Рејкјавик, и покрај непростливата клима, сè уште е град на среќата .
Но, Рејкјавик не е град во кој уживаат само локалните жители. Мартина истражувала колку долги, темни зими и кратки ладни лета поднесуваат жителите на јужна Хрватска.
Разговарала и со Хрватите кои ги запознала за време на снимањето на серијата на Исланд. Готвачот Павле Бубало, кој веќе две години работи во Исланд, не го криеше својот ентузијазам за оваа земја. Иако на прв поглед морето и Далмација не би изгледале компатибилни со студениот Исланд, Павле истакнува дека го привлекувала љубопитноста.
Како се снаоѓа Далматинец во студениот Исланд?
Мислев дека сакам снег и дека ќе биде интересен, но потоа сфатив дека не сакам снег“, призна Павле. И покрај неговите првични сомневања, Рејкјавик му нуди мир и безбедност. „Атмосферата на работа ми е совршена, колегите се „лудници“. Би рекол дека е како село, само малку помодерно. Мирно, тивко, пријатно и совршено за живот“, опиша Павле.
Заштедувам 2.000 евра месечно“, додаде тој. Павле ја сподели и својата приказна за тоа како нашол поддршка од неговиот бизнис колега Синиша од Загреб.
Синиша мислеше дека никогаш во животот нема да сака некој од Сплит. Но, се случи токму спротивното“, изјави Павле.
Синиша исто така истакнува дека Исланд е многу безбеден.
„Овде не ги заклучуваме вратите на становите и автомобилите. Моето семејство ужива тука, а моето дете оди на училиште. Безбедно е, можам да го пуштам без да се грижам дека нешто ќе му се случи“, рече Синиша.
И покрај нејзината возраст, таа не се чувствуваше дискриминирана и беше пречекана со раширени раце. „Кога дојдов веќе ме чекаше работата, а никогаш не ме прашаа колку години имам“, вели Лидија.
