МАЈКА МИ БИЛА СИЛУВАНА, ТАКА СЕ РОДИВ: Ова е Суми! Цело нејзино детство била малтретирана, дури и се обидувала да се самоубие, но сепак успеа во животот
Светлана Шлапак имала тежок живот, но успеала да се избори со сите проблеми и на 21 година може да каже дека успеала. Како што признава и самата, нејзината мајка ја родила по силување, а фактот што е поинаква од другите и нанел многу проблеми при растењето.
Суми, како што сите ја знаат, на крајот победи.
“Мајка ми беше силувана, така и се случи. Јас сум родена од тоа силување. Се обиде да го најде татко ми, но не успеа”, вели Светлана.
Родена со бела коса, виолетово-сини очи и црвени трепки, таа беше сè освен обично бебе. Нејзиното детство беше трауматично бидејќи трпеша насилство од врсници поради нејзиниот поинаков изглед.
“Кога бев мала носев огромни, дебели очила, поради кои децата ме исмејуваа, па дури и ме тепаа. Фрлаа и камења на мене, ми кажуваа дека сум грда, одвратна и глупава. Ја потстрижав косата затоа што постојано ме влечеа за коса. На крајот доживеав дека наставничката ми рече да ме сликаат со модринки, за да можат да го решат насилството од врсниците. Таа го направи тоа и го испрати во центарот за социјална работа и рече дека тоа ми го направи мајка ми, а тоа не беше вистина. Тогаш бев во дом за запуштени деца, па во згрижувачко семејство“.
Заедно со Светлана ја однеле и нејзината сестра во дом за запуштени деца.
“Злоупотребата и малтретирањето продолжија и во домот. Кога ќе се жалите дека некој ве малтретира, тие ви возвраќаат. Отидов и на психолог, особено после средно училиште, бидејќи цело време бев малтретирана. Дури и една професорка ми кажа „погледни како изгледаш“, со болка во гласот се присети Суми како гостин на ТВ Пинк.
Состојбата не е променета по уписот на факултетот во Белград.
„Кога дојдов во Белград, на мајка ми не и беше лесно. Таа се плашеше за мене. Се запишав во туристичко училиште, а покрај тоа учам и јапонски и кинески. Покрај тоа, се занимавам со манекенство и глума, ми беше многу тешко, еднаш се обидов и да се самоубијам. Отидов на разговор со психолог, тоа ми помогна, но тоа не беше поентата кога се прифатив себеси бидејќи сè уште трпев насилство во форма на пораки што ми доаѓаа дека треба да се убијам, дека не треба да живеам. Покрај насилството од врсниците, страдав и од сајбер малтретирање, изјави Суми.
Суми сепак се бореше за себе. Денес е студентка, љубител на јапонската култура и јазик, цртање и сликање, од неодамна инфлуенсер и модел. Некогаш беше предмет на потсмев, лоши зборови и навреди, но сега веќе не ја допираат ваквите злонамерни коментари.
Но, самоприфаќањето не се случи преку ноќ. Суми вели дека и било потребно многу разбирање и за себе и за луѓето кои сакале да и ги скратат крилјата со своите коментари.
“Кога почнав да читам многу за психологијата, на крајот се запознав себеси, но и луѓето кои ги прават овие работи. Читав за да ги победам. Генерално, сите размислуваме поинаку, па затоа е важно да ги прифатиме разликите”, рекла Суми.
