Сценарија за следните шест месеци: Русија ја менува тактиката, а во Белорусија се подготвува голема приказна

Некои украински аналитичари сметаат дека Русија подготвува нова офанзива против Киев и северот на Украина

Во следните шест месеци (т.е. некаде до крајот на пролетта 2023 година), Русија ќе се обиде да добие предност или барем предуслови за тоа на украинското бојно поле, сметаат аналитичарите на Американскиот институт за проучување на војната(ISW). Сметаат дека Русите во тој полугодишен период ќе се обидат да ја „поправат“ претежно неуспешната прва година од војната и „неисполнувањето на планот“ – од неуспехот на замислениот блицкриг, преку повлекувањето кај Киев и Харков, неуспехот да се контролира целата област на Донбас и напуштањето на областа на југоисток што ја контролираше – Керсон и делови од регионот Запорожје.

Затоа, ISW предвидува дека руските сили ќе извршат голема офанзива во регионот Луганск и ќе се обидат да воспостават позиции и да се зацврстат во областа на југоисток (потег Херсон – Крим) за да го оневозможат украинското напредување на тој дел од бојното поле и да ги спречи да навлезат кон Азовското Море (Русија го контролира во целост, а неодамна го припои тој дел) и блокадата на копнената „врска“ со Крим.

Меѓу целите на „решителната стратешка акција“ е да се успорат украинските контранапади и да се лиши украинската армија од иницијативата што моментално ја има, и да се концентрира на уништување на украинските механизирани сили. Исто така, американските воени аналитичари веруваат дека „засега нема индикации“ или докази дека Русите подготвиле доволно сили да се обидат да направат нов пробив од Белорусија сами или во соработка со белоруската армија кон Киев.

Сепак, некои украински аналитичари сметаат дека Русија подготвува (напролет?) нова офанзива против Киев и северот на Украина. Затоа, украинските сили вкопаа долж границата со Белорусија, изградија бројни пречки, ровови и мински полиња, а околу Киев беа поставени дури четири одбранбени линии со вкупна должина од околу илјада километри.

Русија ја менува тактиката бидејќи евидентно е дека дури и планот на поранешниот командант на руските сили во Украина, Сергеј Суровикин – уништување на енергијата или т.н. на критичната инфраструктура (како што го сумираше Рамзан Кадиров – „Да ја вратиме Украина во камено доба“) и предизвикување очај и деморализирање на украинското население – не ги даде очекуваните резултати. Затоа е разрешен, а на негово место е поставен генерал Валериј Герасимов, инаку началник на Генералштабот на руската армија и „татко на руската воена доктрина“. Русија затоа ќе се стреми да ги зајакне своите вооружени сили со дополнителен персонал – се очекува нов бран на мобилизација (се зборува за повикување уште околу половина милион луѓе), а Путин неодамна ја зголеми старосната граница за воена служба на 30 години и најави зајакнувањето на воената индустрија и военото производство. Во оваа смисла, веќе некое време се шпекулира дека тој би можел да ја префрли економијата на „воени патеки“, но за тоа ќе мора да прогласи воена состојба, која засега ја избегнува држејќи се до флоскулите на „специјална војска операција“.

Шефот на украинската воена разузнавачка служба (ГУР) Андриј Јусов вели дека Путин прибегнува кон стратегија на „истрошеност“ и „војна до степен на исцрпеност“. И според зборовите на Јусов, како што пренесуваат украинските медиуми, Украина ќе се обиде да ја заврши војната во 2023 година – со победа.

Се сомнева дека Белорусија наскоро би можела да се вклучи во војната или дека Русија наскоро ќе изврши напад од нејзина територија, а од 16 јануари до 1 февруари таму ќе се одржат воени маневри на воздухопловните сили на двете земји, вклучително и заедничко патролирање долж Белоруските граничи кон Полска и балтичките републики и Украина.

Имено, воените вежби беа претставени како „одбрана на Сојузната држава Русија и Белорусија“, а тамошните аналитичари сметаат дека на дело е завршниот чин на „апсорпција и инкорпорирање на белоруските вооружени сили“ во воената структура на Русија. Русија со месеци распоредува мобилизирани војници долж украинската граница (сега, според некои проценки, има од 10.000 до 18.000).

Беа испорачани и ракетните системи С-400 и Искандер, а белоруските бомбардери сега се „калибрирани“ да носат нуклеарно оружје. Белорусија на тој начин станува руска воена база и полигон за напади врз Украина. Во октомври 2022 година, самопрогласениот белоруски претседател Александар Лукашенко го објави создавањето на заедничките сили на Федералната држава, во која беше вклучена и белоруската армија која брои околу 70.000 професионалци.

Во пресрет на Новата година, Белорусија ги покани своите граѓани да се пријават во воените канцеларии и да го проверат својот мобилизациски статус, иако беше речено дека мобилизација нема да се изврши. Патем, во многу единици на белоруската армија, според независни белоруски извори, веќе се распоредени офицери и инструктори на руската армија и разузнавачи на руската воена служба ГРУ.

Освен тоа, белоруските независни медиуми јавуваат дека Лукашенко наредил да се создаде приватна армија како Вагнер. Имено, тоа треба да го постигне приватната компанија за обезбедување Гранд Сервис, на која Лукашенко и одобри употреба на „јуришно пешадиско оружје“ и употреба на сила. Гранд Сервис моментално брои околу 1.500 членови, тврдат дека платата им е околу 3.700 евра. Сепак, освен фактот дека тие би можеле да се користат за војната во Украина, многумина веруваат дека Лукашенко всушност сака да ги искористи за да ја создаде својата преторијанска гарда, бидејќи неговиот режим и онака е на стаклени нозе, а тој има се помалку доверба во војската и неговиот КГБ.

Валериј Сахашчик, соработник на Светлана Тихановска, за Дојче веле вели дека припадниците на Големата служба се обучуваат во базата на специјалните единици Марин Горка кај Минск, а наводно се е финансирано од Москва.