Утре е голем христијански празник, а обичајот е строг! Се верува дека никој и никогаш не треба да го прекрши (видео)

Бурната историја на манастирот Св. Прохор Пчињски чува спомени на чуда кои според верувањата се случиле пред моштите на светителот. Болните оздравуваа, несреќните наоѓаа мир, молитвите на неплодните жени беа услишани и благословени со породување, пишува Магазин Новости.

За пустиникот Прохор Пчињски се знае дека живеел на почетокот на XI век. Како млад отишол во испосник, прво во Нагоричко, а потоа засолниште нашол на планината Козјак. Легендата вели дека тој не видел човечко суштество повеќе од 30 години, додека не го запознал идниот византиски император Романо IV Диоген кој ловел во шумите Козјак.

Следејќи ја ранетата срна, византискиот благородник сосема случајно стигнал до пештерата на монахот Прохор, а овој му прорекол дека ќе стане цар.

Можеби Диоген би заборавил на оваа случајна средба и на пророштвото на пустиникот од пештерата ако, кога всушност седнал на царскиот престол, не му се јавел во сон Прохор и со прекор не му рекол: „Ме заборави, старецу“.

Царот потоа заминал во Козјак и ја барал пештерата каде што се сретнале. Ја нашол дури по долга потрага, а таму нашол останки на старец кој починал.

Според верувањата, уште тогаш почнале да се случуваат чуда. Прво, кога императорот Диоген решил да изгради црква во Стари Нагоричане. Меѓутоа, кога се обиделе да му ги одземат моштите на Прохор, тие останале како заковани за земја. Монахот Прохор не сакал да го напушти Пчињскиот крај и кога бил мртов. Така, од речен камен била направена мала црква и во неа било положено телото на светителот.

Свети Прохор Пчињски е единствениот светец во Македонската православна црква кој постојано од светите мошти излева свето миро. Многу верници доаѓаат да му се поклонат на светецот и да го видат ова чудо.

Се раскажуваат различни искуства на верници, многумина велат дека штом стапнале во ѕидините на манастирот чувствуваат неверојатен мир.

Исчезнуваат грижите, главоболките и сомнежите кои ги уништуваат духот и телото.

Монасите од манастирот сакаат да ги слушаат и запишуваат впечатоците на верниците, се молат за нив и нивните семејства.