ШОКАНТНО ИНТЕРВЈУ: ПОРАНЕШНИОТ ШЕФ НА РУСКОТО ФСБ РЕШИЛ ДА НЕ МОЛЧИ ПОВЕЌЕ – За Украина, Рокфелерите, Ротшилдовите и распадот на Југославија! 

Николај Патрушев, еден од најблиските соработници на Путин, реши да проговори.

Николај Патрушев, долгогодишен секретар на Советот за безбедност на Русија и поранешен шеф на ФСБ, во интервју што го даде на почетокот на оваа година за „Аргументи и факти“ зборуваше за војната во Украина, Рокфелерите и Ротшилдовите, распарчувањето на Југославија…

Како ја оценувате светската ситуација на почетокот на оваа година?

Светската ситуација е исклучително сложена и турбулентна. Многу земји во различни региони минуваат низ воено-политичка, економска, социјална и духовна криза во исто време. Да се ​​надеваме дека оваа година ќе има позитивни промени.

Еднаш изјавивте дека раководството на западните земји не прави ништо за да ја подобри ситуацијата, ниту на глобално ниво, ниту во нивните земји.

На западните политичари им недостига моќ и капацитет да го променат животот во нивните земји на подобро, бидејќи тие долго време не се независни актери. Сите имаат врски со големите бизниси, лобисти и фондации зад себе. Тие не ги ни кријат тие факти. Имаме и свежи примери. Се испостави дека десетици членови на Европскиот парламент биле под контрола на агенциите на Џорџ Сорос, додека Европската комисија креирала серија коруптивни шеми вредни десетици милијарди евра за набавка на вакцини во име на една од најголемите американски фармацевтските компании во светот. Очигледно е дека вистинската моќ на Запад е во рацете на кланови кои ги контролираат ресурсите и мултинационалните корпорации“.

Моќта на капиталот

Дали навистина зборувате за Рокфелерите и Ротшилдите?

Всушност, има многу повеќе корпорации и кланови од овој тип. На пример, вкупните приходи на 500-те најголеми светски компании, според неофицијални податоци, изнесуваат речиси 38 трилиони долари во 2021 година. Корпорациите со седиште во САД го сочинуваат мнозинството мултинационални компании. Нивните приходи беа околу 16 трилиони долари, со нето добивка од 1,8 трилиони долари. Капиталот на бројни транснационални компании го надминува БДП на повеќето светски економии, додека фондовите што тие ги основаа за дополнително збогатување тврдат дека се наднационална алатка за управување со човештвото. Истата фондација на Сорос стана речиси главен светски центар за планирање и спроведување на „обоените револуции“.

Дали се обидувате да кажете дека дури и американската влада нема независна политика?

Во суштина, американската држава делува само како школка за конгломерат од огромни корпорации кои владеат со земјата и се обидуваат да доминираат во светот. За транснационалните корпорации, дури и американските претседатели се обични статисти кои можат да се замолчат како Трамп. Сите четири атентати на американски претседатели имаат корпоративни отпечатоци. Не е случајно што се поголем број Американци изјавуваат дека републиканците и демократите се само двајца актери во истото шоу, кое нема никаква врска со демократијата. Американската влада, заедно со големиот бизнис, им служи на интересите на мултинационалните корпорации, вклучувајќи го и воено-индустрискиот комплекс. Наметливата надворешна политика на Белата куќа, нескротливата агресивност на НАТО, појавата на воениот блок „АУКУС“ и други институции се исто така резултат на корпоративно влијание. Нацрт буџет на САД за 2023 година служи како најдобар доказ за плановите на Вашингтон да води нови војни на сметка на благосостојбата на сопствените граѓани. Половина од планираните трошоци на федералната влада од 1,7 трилиони долари се наменети за одбрана. За продолжување на воените дејствија во Украина и продолжување на конфликтот планирано е да се одвојат 45 милијарди долари.

Таква е состојбата, и покрај фактот што самите САД и нивните потчинети неповратно паѓаат во дупката на долгот. Американците имаат национален долг од над 31 трилион долари. Долгот на Англија од 2,4 трилиони фунти стана највисок од Втората светска војна и надмина 101% од бруто домашниот производ на земјата. Јапонија, со јавен долг од речиси 10 трилиони долари, постави светски рекорд во однос на долгот и БДП. Меѓутоа, работата е во тоа што земјите кои се сметаат себеси за господари на светот нема да ги вратат овие долгови. Претходно, Западот постигна просперитет и светска доминација преку колонијални освојувања. Така функционираат денес мултинационалните компании кои претпочитаат да го зголемат својот капитал со извлекување ресурси од други земји. Притоа, тие користат сопствен систем за перење мозок на масите.

Дали навистина верувате дека транснационалните корпорации имаат силно влијание врз локалните политички и социо-економски процеси кога работат низ целиот свет?

Точно. Од една страна, тие воведуваат нови технологии преку директни странски инвестиции и ја зголемуваат продуктивноста. Но, населението не може да ги искористи овие резултати, бидејќи компаниите засекогаш го изместуваат домашниот производител и со тоа стануваат монополисти. Најголем дел од нивниот профит е во странство, лишувајќи ги земјите од можноста да го зголемат своето национално богатство. Националното законодавство е недоволно за да се реши овој проблем. Постојните меѓународни правни регулативи поврзани со економските активности на ТНК беа формирани во интерес на самите корпорации и со нивно директно учество. Сегашната меѓународна правна рамка за економските активности на ТНК беше обликувана во интерес на самите корпорации и со нивно директно учество. Во свет кој фундаментално се менува, корпорациите имаат за цел да одржат систем на глобална експлоатација. На чело е елита бизнисмени кои не се поврзани со ниту една држава. Под тоа се таканаречените „развиени нации во светот“ како и „златната милијарда“. А потоа, тука е остатокот од човештвото, кое со презир се нарекува „трет свет“.

Конфронтација со НАТО пактот

Според оваа логика, Русија, според сите сметки, нема да има најзавидно место во оваа хиерархија.

Нашата земја нема место на Запад. Еден куп светски сили ги нервира Русија затоа што ужива во богати ресурси, огромна територија, интелигентни и самоуверени луѓе, кои ја сакаат својата земја, нејзините традиции и историја. Транснационалните корпорации се нервозни поради светогледот и идеолошките разлики меѓу Русија и земјите контролирани од западниот капитал. Корпорациите се фокусирани на збогатување и развој на потрошувачкото општество. Русија, од друга страна, се залага за разумна рамнотежа помеѓу духовните и моралните вредности и социо-економскиот развој. Во овој контекст, западњаците се стремат да ја ослабат нашата земја, да ја распарчат, да го уништат рускиот јазик и рускиот свет. Тие одамна ја усовршија технологијата на поткопување на нивните противници одвнатре и нивно распарчување во мали држави. Ова беше нивниот начин на работа порано, кога, на пример, до крајот на Првата светска војна, Лондон разби империи и основаше десетици држави. Така се прави денес. Еклатантен пример е Југославија, која имаше независен глас на меѓународната сцена и која беше поделена на шест земји.

На крајот на декември беше одбележана 100-годишнината од формирањето на СССР. Што мислите, какво влијание имаше неговиот колапс во 1991 година врз американската политика и врз политиката на нејзините сојузници?

Тоа им даде охрабрување. На територијата на поранешниот Советски Сојуз се појавија 15 нови субјекти на меѓународното право. Се разбира, ниту една од нив не може да му парира на СССР според влијанието, со исклучок на Руската Федерација, која можејќи да го задржи заслужениот вековен меѓународен статус, е постојана членка на Советот за безбедност на ОН и игра клучна улога во светот, бранејќи ги нејзините национални интереси. Затоа, плановите на западњаците се да продолжат да ја распарчуваат Русија и на крајот едноставно да ја избришат од светската политичка карта. Денеска се уште викаат на крај дека Русија не смее да остане обединета, таа мора да се турка во границите на московската држава од 15 век. Одејќи кон таа цел, тие нема да застанат на ништо, вклучително и на измислување на целосно лажна историја на нашата земја, префрлајќи ја својата одговорност за угнетувањето на другите народи врз неа.

Целата приказна со Украина е започната во Вашингтон за да се разработи технологијата на поделба и конфронтација на една нација. На милиони луѓе им е забрането да го зборуваат својот мајчин руски јазик и се принудени да заборават на своето потекло. Западот, за да ги задоволи своите амбиции, практично го уништува украинскиот народ, ја принудува активната генерација да загине на бојното поле и го осиромашува остатокот од населението. Настаните во Украина не се конфликт меѓу Москва и Киев, туку воена конфронтација меѓу НАТО, пред се САД и Британија, со Русија. Плашејќи се од директен контакт, инструкторите на НАТО ги водат украинските момчиња до сигурна смрт. Со помош на специјална воена операција, Русија ги ослободува своите региони од окупација и мора да стави крај на крвавиот експеримент на Западот за истребување на братскиот украински народ.

Но, светот, напротив, ја обвинува Русија за окупација на територијата на Украина, и за напади врз нејзината инфраструктура…

Ние не сме во војна со Украина бидејќи, по дефиниција, не можеме да мразиме обични Украинци. Украинските традиции се блиски до народот на Русија, исто како што наследството на рускиот народ е неразделно од украинската култура. Забележете дека украинскиот јазик е зачуван како еден од државните јазици на Крим. Украинските културни центри и украинските ансамбли продолжуваат да настапуваат во многу градови. И колку побрзо граѓаните на Украина сфатат дека Западот се бори против Русија користејќи Украинци, толку повеќе животи ќе бидат спасени. Многумина го сфатија тоа одамна, но се плашат да проговорат од страв од одмазда. Не е во плановите на Западот да спаси нечиј живот на сметка на сопственото збогатување и други амбиции. Во меѓувреме, Американците, Британците и другите Европејци често создаваат илузија дека ја штитат цивилизацијата од варварството.

Денацификација

Дали мислите на настаните во Авганистан, каде што САД објавија војна на тероризмот, а потоа прилично срамно се повлекоа?

Не само во Авганистан, туку и во други региони. Тие самите создадоа терористички организации, како Ал Каеда, талибанското движење или ИСИС, за да ги постигнат своите цели, а потоа самите се бореа против нив. Од една страна, идејата за елиминирање на терористичките лидери како Осама бин Ладен, од друга страна, стотина од нив обучија и вооружија стотици нови. Присуството на САД во Авганистан не се покажа како борба против тероризмот, туку напротив, создавање корупциски шеми од повеќе милиони долари и повеќекратно зголемување на производството на дрога. Ненадејното повлекување на Американците од ова, како што се испоставува, има многу врска со нивниот фокус на Украина, каде, според нивните оценки, подготовката на киевскиот марионетски режим за офанзивни антируски дејствија е во тек. Инаку, тоа го потврди и американскиот државен секретар Ентони Блинкен, кој изјави дека Вашингтон немаше да може да и додели толку пари на Украина доколку американската армија не го напушти Авганистан. Покрај тоа, дел од опремата беше повлечена од Авганистан и транспортирана во Европа, главно во Полска, дозволувајќи им на Европејците да го милитаризираат режимот во Киев.

На 24 февруари минатата година, Русија ги назначи „демилитаризацијата“ и „денацификацијата“ на Украина како цели на специјалната воена операција. Дали сте сè уште убедени дека овие цели ќе се постигнат?

Неонацистичките криминалци, кои беснеат во Украина во последниве години, неизбежно ќе се соочат со казна. Сепак, можно е најодвратните да бидат спасени од нивните господари за да бидат распоредени во други земји, вклучително и организирање државни удари и исполнување на субверзивни задачи. Таквата шема беше усовршена за време на поразот на нацистичка Германија. По 1945 година, Американците, Британците и западногерманските власти под нивна контрола пријавија денацификација на германската окупациска зона под нивна одговорност. Во меѓувреме, нацистите спасени од казна беа искористени за создавање американски и британски разузнавачки мрежи и беа корисни за тајни операции против земјите-членки на социјалистичкиот табор. ЦИА, која до 1948 година беше наречена Канцеларија за стратешки услуги на САД, активно користеше поранешни вработени во Абвер и Хитлеровата управа за безбедност на царскиот рајх за да создаде нови германски тајни служби. За време на повоените години, Американците активно ги вклучија нацистичките криминалци во развојот на ново оружје, вклучително и оружје за масовно уништување и средствата за нивна испорака. Истото важи и за употребата на јапонските воени злосторници од страна на Американците, кои се занимавале со развој и употреба на хемиско и бактериолошко оружје.