ШОК НА ОТВОРАЊЕТО НА ТЕСТАМЕНТ НА БОГАТА ХРВАТКА: Мејра остави 50 милиони евра на својот адвокат?! СЕМЕЈСТВОТО Е УБЕДЕНО ДЕКА ТУКА НЕ Е ЧИСТА РАБОТАТА

Мејра Новак почина на 27 јануари 2012 година на 93-годишна возраст во болница во Сплит, откако паднала на глава под околности кои никогаш не биле целосно разјаснети во нејзиниот стан.

Со старицата била и нејзиниот адвокат Срѓан Граниќ.

Вкупно 40 имоти на примарни локации во Сплит и Загреб, вила на Хвар, уметнички дела, мебел, златен накит, банкарски сметки чија вкупна вредност се проценува на околу 50 милиони евра, последниот аристократ од Сплит поделен на нејзините четири внуки. Сепак, најголемиот и највредниот дел од семејното наследство , кое постои околу 200 години, му припадна на Граниќ по тестамент.

Имотот сега го уживаат наследниците, како што утврдуваат, но не како сопственици туку само како владетели бидејќи оставинската постапка во Општинскиот суд во Сплит и по 12 години не е завршена. Од 2015 година, исто така, се води парнична постапка врз основа на тужбеното барање на италијанските внуци на Мејра, кои не биле вклучени во тестаментот и сакаат да го оспорат. Италијанците и формално го тужеа наследникот на Граниќ, но и внуката на починатиот Мејра.

Внуките, парадоксално, посакуваат сами да загубат на суд бидејќи тогаш би била уништена валидноста на тестаментот, бидејќи се смета дека и тие се укинати, а тестаментот е сомнителен.

Внуките открија зошто го прифатиле тестаментот.

– Има една грда вистина која никој од нас не сака да ја признае, а тоа е дека и за време на животот на Мејра се гледавме како непријатели, па не одржувавме меѓусебен контакт. Тестаментот го прифативме како факт, но како што одминуваше времето и почнаа судските постапки почнавме да се дружиме и разменуваме мислења, а потоа уште повеќе се сомневавме во тестаментот – вели еден од наследниците.

Зошто една богата тетка, која длабоко се грижела за своето семејство, би го подарила своето највредно и лично семејно богатство на странец? Дали воопшто го напишала спорниот тестамент и дали тоа се случило во 2006 година? Дали таа го напиша додатокот во 2009 година со кој назначи адвокат за извршител или го напиша непосредно пред нејзината смрт? Дали била претпазлива или изманипулирана? Колку нејзината психичка состојба, како и фобиите со кои се борела цел живот, влијаеле на ваквата одлука? Дали адвокатката Граниќ намерно влезе во нејзиниот живот само за да го добие наследството? Ова се клучните, но не и единствените прашања што ги придружуваат судските постапки.

Г-дин ГО ПРЕДУПРЕДУВА НОВИНАРИТЕ

Граниќ со мирен и суптилно заканувачки тон ги предупреди новинарите да не го споменуваат.

– оставинската постапка е тајна, додека графолошкото и психијатриското вештачење во парничната постапка покажува дека нема ништо спорно. Не треба да се занимавате со овој случај бидејќи нема јавен интерес. Оставете го моето име во вашата статија. Ве потсетувам дека ви треба овластување за користење туѓи изјави и знаете што следува во случај на оштетување на писмената репутација. И прашајте ги овие наследници кои ѝ донесоа чаша вода во последните десет години од животот – рече Граниќ.

Јутарњи дознава дека Мејра била љубезна и дарежлива дама која не е доверлива до тој степен што цел живот била убедена дека се труе од храна и гас и дека поради тоа и се намалуваат забите. Мејра беше манично рутинска до тој степен што имаше точен распоред на активности секој час од денот и секој ден во неделата. Точно се знаело кој ден гледа телевизија и кога разговарал со братучед му на телефон и кога одел на прошетки.

Г-ѓа Мејра е родена во 1919 година на Хвар, зборувала и пишувала четири странски јазици, а работниот век го поминала како професорка во Центарот за странски јазици во Прокуративи.

Таа имаше две години постара сестра, Весна Новак Оштриќ, која беше професорка по англиски јазик и симултан преведувач на Тито. Три години помладиот брат Бранко исчезна без трага по Втората светска војна, беше прогласен за мртов, а се појави 30 години подоцна откако беше депортиран од Филипините како ништо да не се случило. Весна се омажила двапати, ги надживеала двата сопрузи и немала деца. Бранко не се оженил.

Мејра го наследи целиот семеен имот. Станува збор всушност за наследството на сето она што го стекнале нивните предци, кое било национализирано по Втората светска војна, а потоа вратено во 1990-тите.

Новаците се стари Хварани и од памтивек биле големи земјопоседници кои ги испраќале своите потомци низ цела Европа на образование. Ќе се вратат како градежници, фармацевти, адвокати… Мејра и Весна студирале јазици во Виена, но биле фатени во Втората светска војна, па Весна ги продолжила студиите на Сорбона во Франција, додека Мејра се вратила во Сплит. , каде што завршила музичко училиште, а подоцна дипломирала и странски јазици.

Нивниот имот беше национализиран по војната и доделен на други на користење. Така Мејра во еден момент накратко добила цимер во сопствениот стан. Може да се каже дека живееле нормален буржоаски живот, но доволно добри за да си дозволат слугинка.

Начинот на однесување и облекување укажувале на благородни манири. До доцните години таа секое утро изведуваше балетски вежби, многу патуваше, но никогаш не се омажи.

ГОСПОД ДАЛИ КАПАЛИЛ?

Граниќ на суд рече дека се запознал со Мејра преку заеднички пријател, но Јутарњи наведува дека работел во канцеларијата на познат сплитски адвокат на кого му се обратила за помош за враќање на имотот. Наводно, Граниќ сфатил за какво богатство се работи и ги презел тие работни места.

– Меира и јас развивме однос на доверба и пријателство со текот на времето. Мејра се однесуваше со моите деца како да им е баба. Таа беше многу дарежлива. Таа двапати плати за мојата ќерка да учи англиски во Лондон. Таа влезе во нашите животи. Мејра почна да ми се обраќа за помош во 2003 година кога падна и ја скрши раката. Таа ме замоли да и готвам храна и да и ги подготвам оброците. Поради возраста состојбата и се влошуваше – сведочеше Граниќ.

Како што Мејра ја градеше врската со Граниќ, така и врската со внуките и соседите. Единствениот кој дошол во нејзиниот стан без да се пријави кај Граниќ бил поштарот Божо.

– Рече дека Срѓан и кажува дека има 90 години, но изгледа како 35-годишна жена. Ги следеше сите нејзини движења, морав да му се објавам кога доаѓав на гости, имав впечаток дека е постојано со него и дека не дозволува никој да и се доближи – изјави внуката Марија Перковиќ.

– Еднаш ми кажа дека е адвокатка од Купот Граниќ. Ја прашав дали тогаш и било непријатно, а Мејра ми рече дека не е затоа што Срѓан ја свртел главата – раскажала Мира Првиниќ, која живеела како заштитена станарка во станот што на крајот и бил вратен на старицата.

– Во белешките на Мејра во станот во Загреб открив дека Граниќ има фиксна месечна плата од 3.000 марки. Меира имаше тежок карактер, меѓутоа, ако некој можеше да ја прочита и да ја погоди , можеше суптилно да биде изманипулирана. Имав впечаток дека кон крајот се помири со ситуацијата дека Граниќ е тој што владее, а не таа. Изгледаше како да се плашеше од него, веќе не го спомнуваше по име, туку рече „тој“, што е одраз на стравот – изјави во судот внуката Маријана Јукиќ.

Адвокатот имаше своја приказна.

– Мејра редовно разговараше со роднините, нејзината телефонска сметка беше околу 1.500 куни, но таа врска не беше идилична. Таа не можеше да ги прифати своите години и губењето на силата, а особено фактот дека не можеше да патува. Да и кажеше некој од нејзините роднини дека скија, ќе се фрустрираше – изјави Граниќ.

Ниту еден од италијанските внуци, сегашните тужители, не се сретнал лично со Меира, но тие одржувале контакт преку телефон и пишувајќи разгледници. Многу им е чудно што беа изоставени од волјата.

– Последен пат разговарав со неа пред Божиќ 2011 година. Беше депресивна и уморна. Ја прашав зошто не ангажира некој да помогне во куќата, а таа рече дека Граниќ не и дозволува тоа. Таа рече дека се чувствува како да е во заробеништво – изјави внукот Дарио Марко Лапоре.

На Мејра и се слошило во август 2011 година, Граниќ потоа почнал да ја посетува три пати на ден, а таа починала во јануари следната година.

– На 10 јануари дојдов кај неа во 12:30 часот. Седеше во кујната на столче пред мијалникот, водата течеше, а таа не реагираше. Таа зборуваше некохерентно. Додека одев да го земам мобилниот телефон, таа падна од столот и си ја повреди главата. Потоа дојде брзата помош. Мејра беше хоспитализирана, на моменти беше трезна, но почина на 27 јануари – вели Граниќ.

Тестаментот е прочитан по месец и половина.

– На мојот пријател, кој беше покрај мене кога ми беше најтешко, Срѓан Граниќ, си заминувам… – гласи реченицата од тестаментот со кој на Граниќ му беше даден имот вреден можеби 30 милиони евра.

Граниќ ја преселил канцеларијата во станот на Мејра, другите имоти ги изнајмува, а што се случило со вредните уметнички дела никој не знае. Роднините стравуваат дека продал се, но Граниќ тврди дека се безбедни.

-Имам впечаток дека таа не го напишала тестаментот по своја волја и дека е напишана по туѓ диктат – вели Марија Перковиќ.

– Ги следеше генеалогиите на англиската и норвешката кралска фамилија и ја знаеше нејзината генеалогија до најситен детал, чудно е како згрешила во тестаментот, мене ме нарече пра-внука, а сестра ми нејзина внука. Нелогично е Граниќ да го наследи имотот што го изградил нејзиниот татко, семејните портрети и гробници, но и станот на нејзината сестра Весна во Загреб, која не го сакала Граниќ – вели Маријана Јукиќ, сметајќи дека тестаментот е напишан по диктат.

– Мејра беше крајно фер и затоа ме чуди што имотот не беше поделен на тој начин. Исто така, јас сум нејзина двојна внука, а во тестаментот ме нарече нејзина братучетка – вели Ана Сејер.

– Еднаш ми кажа дека има десет еднакви делови од имотот, а се така да поделела, секогаш ќе имало некој незадоволен – изјавила внуката Катарина Кардер.

– Тетка Меира беше студиозна, методична и внимателна, како таква не пишуваше тестамент на обична хартија. Чудно е што таа воопшто го напишала тестаментот, бидејќи тоа не го направила Весна, а ни Бранко. Терминологијата не е карактеристична за неа и нејзиниот степен на образование – вели Дарио Марко Лапоре.

– Таа се грижеше за имотот. Еднаш, јас и мојот сопруг ја прашавме дали ќе ни дозволи да го купиме станот во кој живеевме. Таа не се согласи, рече дека се мора да остане во семејството Новак , па сепак ја плативме минималната кирија – изјави Мира Првиниќ.

ОБЈАВУВААТ ГРАФОЛОЗИТЕ

Графолошките стручњаци утврдиле голема веројатност Мејра Новак да го напишала својот тестамент, но невозможно е да се утврди дали тоа го направила во 2006 година со додаток напишан во 2009 година или пред нејзината смрт, а исто така не е можно недвосмислено да се утврди каква била нејзината психичка состојба. тогаш .

– Мејра ми го даде тестаментот неколку дена откако го напиша додатокот во 2009 година. Таа ми рече: „Задржи го, ќе ти треба“. Кога дојдов дома, прочитав што е напишано, се изненадив. Не знаев како да се однесувам. И се заблагодарив следниот пат кога се сретнавме. Таа ми рече: „Ти оставив само старост и проблеми“ – рекол Граниќ.