“ИДЕЈАТА СО АЛЕКСАНДАР ВУЧИЌ Е НЕУСПЕШНА, ВРЕМЕ Е ЗА ПРЕСВРТ…“ – Политиката на Џо Бајден пропадна во Србија !?

Редакцијата на угледниот американски весник The Washington Post објави свој коментар за ситуацијата во Србија под наслов: „Политиката на помирување на Џо Бајден не успеа во Србија“.

Нивниот коментар го пренесуваме во целост:

Кога претседателот на САД, Џо Бајден, ја презеде функцијата во 2021 година, неговата администрација го прогласи долго нестабилниот Западен Балкан како клучна точка за Европа. Официјалните лица увидоа дека Србија, најголемата земја во регионот, тврдоглаво остана во руската орбита. Тие се загрижени дека Русија речиси сигурно ќе ја поддржи Србија ако насилството во регионот повторно избие. Овие грижи станаа уште поизразени по руската инвазија на Украина.

Политиката на Џо Бајден беше да го прифати авторитарниот претседател на Србија, Александар Вучиќ, во обид да ја оддели земјата од Русија. Таа политика сега се повеќе изгледа како неуспешна.

Во изминатите две недели членови на српската опозиција протестираа поради големите нерегуларности на предвремените избори одржани на 17. декември. На католичко Бадник полицијата насилно ја растера толпата која се обидуваше да упадне во зградата на градскиот совет во Белград. Сцените од немирите и бруталноста на полицијата со демонстрантите станаа секојдневие во Србија. Но, овој пат претседателот Александар Вучиќ и премиерката Ана Брнабиќ тврдеа дека тоа е обид за соборување на Владата и имплицитно го обвинија Запад за тоа.

Во обраќањето до нацијата, Александар Вучиќ ја засили таквата реторика и порача дека српските разузнавачки служби знаат дека опозицијата планира бунт. Тој мрачно навести дека странските сили прво ги отфрлиле неговите приватни предупредувања за немири и ја „прославиле“ дестабилизацијата на Србија. Тој им се заблагодари на оние странски служби кои не само што го предупредиле, туку и обезбедиле дополнителни разузнавачки информации, помагајќи им на српските институции да го надминат најлошото.

Забелешките на Ана Брнабиќ неколку дена пред задушувањето на бунтот помогнаа да се разјасни што всушност мислел Александар Вучиќ. Ана Брнабиќ им се заблагодари на руските безбедносни служби за давање разузнавачки податоци кои покажуваат дека опозицијата се подготвува да организира протести како „Мајдан“ во Белград за да ја преземе власта со револуционерни методи. Еден ден по говорот на Александар Вучиќ, рускиот амбасадор во Србија на руската државна телевизија изјави дека српскиот претседател му рекол дека има непобитни информации дека Запад ги поттикнал протестите.

Александар Вучиќ секако е задоволен од самиот себе. Русија е моќен талисман во српската политика, а Александар Вучиќ добро го користеше тоа со години. Многу Срби чувствуваат поврзаност со другите православни христијани и ја гледаат Москва како покровител на голема сила, особено откако НАТО го бомбардираше Белград во 1999 година.

Со поттикнување на незадоволство против наводно недоверливиот Запад и усогласување со Русија, Александар Вучиќ добива поени од националистичкото мнозинство во земјата, притоа прикажувајќи ги своите демократски противници како марионети на странски интереси.

Меѓутоа, во четири очи, Александар Вучиќ постојано ги уверувал своите западни соговорници дека се бори да ја внесе својата непослушна нација во Европската унија, каде што и припаѓа, и дека таа е нивниот единствен доверлив партнер.

Администрацијата на Џо Бајден ја засноваше својата политика за помирување на приватните гаранции на г-дин. Александар Вучиќ. Иако неколку опасни кризи минатата година во соседно Косово имаа српски потпис, САД избегнаа да префрлат премногу вина на која било страна и претпочитаа да повикат на смирување на ситуацијата.

За жал, српскиот моќник попушти продолжувајќи да балансира. Тој постојано одбива да се приклучи на западните санкции против Русија, иако Запад се смири со тоа што дозволи српското оружје да оди во Украина преку посредници. На моменти тој Србија уште повеќе ја приближуваше кон Русија. Во светлината на последните настани во 2021 година, српскиот министер за внатрешни работи отпатува во Москва за да потпише договор со Русија за заедничка борба против „обоените револуции“. И во 2022 година, додека војната во Украина беше во полн ек, Србија потпиша договор со Русија за координација на надворешната политика.

Неодамнешните протести не претставуваа никаква закана како државен удар. Опозициските лидери тврдеа дека главни поттикнувачи биле фудбалските хулигани, што на полицијата и дало изговор за насилна пресметка. Но, и да не беше организирана провокацијата, малата толпа не се закани дека ќе ја преземе власта. Што се однесува до тоа што Запад навива на протестите, тоа обвинување е исто така неразумно. Администрацијата на Џо Бајден направи се за да биде дипломатска и едвај ги спомна наводите за изборни манипулации.

Зад затворени врати, Александар Вучиќ веројатно ги убедува западните лидери дека се уште е на нивна страна и дека сето тоа било само за шоу. Но, со оглед на тоа колку малку резултати донесе политиката на помирување, администрацијата на Џо Бајден треба да се запраша дали е време да се обиде нешто ново – ова е коментарот на редакцијата на The Washington Post.