НА ОВАА СРЕДБА ОЧИ В ОЧИ Е РЕШЕНО КОЈ ЌЕ ГО УБИЕ ЃИНЃИЌ – “Шиптар” возел 300 км до местото: Ѕвездан му кажа(л) на судијата застрашувачки зборови

Атентатот на премиерот Зоран Ѓинѓиќ беше најголемата тајна на врвот на Земунскиот мафијашки клан, сè додека не беше извршен на 12 март, пред околу 20 години.

Водачите на земунските криминалци Душан Спасојевиќ Шиптар и Миле Луковиќ Кум ги чувале информациите во најстрога тајност, а ретки биле членовите на кланот кои знаеле што се случува. Тие не се двоумеле да поминат 300 километри во еден правец за да ја пренесат пораката лице в лице…

Српскиот премиер Зоран Ѓинѓиќ почина на 12 март 2003 година, во Ургентниот центар на Клиничкиот центар на Србија во 13:30 часот, откако беше застрелан во 12:25 часот пред зградата на Владата на Србија. Ѓинѓиќ бил застрелан од зградата на улицата Адмирала Гепарт бр. 14, а бил погоден од два снајперски истрели кога бил во близина на споредниот влез на Владата на Србија.

Како што изјавил тимот на лекари, неговото срце било едноставно разнесено, бидејќи влезната рана на десната срцева комора била со големина шест на два сантиметри, а излезната рана четири на еден сантиметар.

Одлуката на криминалците да го убијат премиерот е донесена неколку месеци претходно. Имаше озлогласена шифра “Стоп за Хаг”, со наводна цел да се запре испораката на членовите на ЈСО.

Ѕвездан Јовановиќ, кој беше осуден на 40 години затвор за убиство на премиерот, 25 дена по атентатот на Зоран Ѓинѓиќ пред обвинителот го призна убиството. Иако подоцна на главниот претрес ја повлече оваа изјава, документот беше многу важен, а во моментот кога беше даден беше клучен за истрагата и апсењето на другите членови на “земунскиот клан”. Интересно е што Јовановиќ на истражниот судија му спомна да не го ставаат во “ист кош со криминалците” бидејќи е припадник на државната специјална единица.

Ѕвезда Јовановиќ на почетокот на сведочењето изјави дека бил разрешен од ЈСО по доаѓањето на Раде Марковиќ во 1999 година на чело на Државната безбедност. Но, кога Легија беше разрешен, тој беше повикан од Душан Маричиќ Гумар, тогашниот командант кој го назначил за помошник командант за резервниот состав.

– Пред неодамнешните настани за Зоран Ѓинѓиќ, не учествував во ликвидации, не ми беа понудени, а не ни знаев дека криминалната група на Душан Спасојевиќ ги извршила киднапирањата и сличните криминални дејствија – изјави Јовановиќ и потоа изговори реченица која ги вознемири сите во собата.

Застрашувачки зборови, сите останаа без зборови

– Јас лично го ликвидирав Зоран Ѓинѓиќ, премиерот на Република РС, – рекол атентаторот. – 10 дена пред да одам на Копаоник бев со Легија, која ме извести дека ќе имаме големи проблеми во Хаг, за кои наводно дознал од некои луѓе, како и дека единицата ќе биде распуштена. Во тие разговори Легија не беше конкретен, само ми даде до знаење што ќе се случи. Врската помеѓу Легија и мене е крајно коректна, се знаеме од 1994 година. Се познававме само преку работа, односно војување. Претпоставувам дека Гумар по неговото назначување за командант на ЈСО добил препорака од Легија да ме назначи на позицијата помошник командант – изјави Јовановиќ.

Тој додаде дека единицата отишла на Копаоник меѓу 10 и 12 февруари 2003 година.

Клучна средба лице в лице со шефовите на мафијата

Шкене телефонски му се јавил да дојде во Брзеќе, кое е оддалечено 16 километри од Копаоник.

– Сите знаат, вклучително и Легија, дека јас сум еден од најспособните луѓе во ракување со оружје и дека сум физички подготвен. Кога дојдов во Брзеќе, Шкене ми кажа дека Легија испратил човек да се договори.

Потоа следел состанок во автомобилот на кој му било кажано што се бара од него.

– Кога излегов од џипот, Шкене влезе во него, а јас во друго возило во кое беше Миле Луковиќ Кум, кого го знаев како пријател на Легија од роденденска забава во Земун. Миле Кум тогаш ми кажа дека го праќа Легија, кој ме замоли да сокријам некои луѓе откако ќе направат нешто. Побарав да слушнам од Легија. Следниот ден пак ми се јави Шкене. Отидов во Брзеќе каде ги најдов Душан Спасојевиќ и Кум кои беа во БМВ. Ми рекоа итно да одам во Белград и Легија ми рече да го земам Тојагиќ Жељко-Жмиги кој по моја наредба заминал во Белград. По тој договор се враќам на Копаоник, се среќавам со Гумар и му кажувам дека имам проблем во Белград, каде се појави човек кој лажно се претставува како Јовановиќ Звездан, за да ги измами луѓето дека треба да го најдам тој човек и дека ми треба Жмиги. Гумар и дел од единицата што е на обука ќе останат, а јас и Жмиги ќе пристигнеме во Белград подоцна истата вечер – изјави тој пред истражниот судија. Ѕвездан Јовановиќ изјавил дека не сакал да прави ништо без одобрение од Улемек.

– Беше ден-два пред враќањето на премиерот од Копаоник. Му се јавив на Спасојевиќ со телефонот што ми го даде тој, во кој беше внесен неговиот број, по што дојде Кум Луковиќ да не земе мене и Жмиг, кој не однесе до стан во Белград со кодно име “десет”, кој се наоѓаше во близина на хотелот “Хајат”, со Кум Луковиќ дојде друг човек да не земе. Го знам ликот. Неговото име е Миша. Мислам дека дојдоа со пежо или фиат. Кај нас во тој стан “десетка” беа Кум Луковиќ и Миша. Ми се чини дека се презива Симовиќ, кој после тоа си замина. Утрото дојде Спасојевиќ и рече дека мора да го убиеме Зоран ЃинЃир. Инсистирав претходно да се сретнам со Легија, Спасојевиќ после тоа си замина – изјави Јовановиќ, по што беше организирана средба со Легија во станот на “тројката”.

– Легија го најдовме во станот на “тројката”, па таму бевме јас и Душан Спасојевиќ, Легија. Легија беше упорна во тврдењата дека на списокот за Хаг сме биле тој, јас, Рајо Божовиќ, Прица и Жика Ивановиќ, како и уште 15 армиски и полициски службеници, па ќе следи апсење на целата команда и затоа итно ни треба да започне имплементацијата, т.е да го убиеме Ѓинѓиќ. Според него, единицата требало да биде распуштена на крајот на април или почетокот на мај пред да бидеме уапсени. Ме погоди сето тоа, бев разочаран, особено од делот од приказната дека единицата ќе биде распуштена и беретките ќе се делат меѓу Жандармеријата и другите организациски единици. Легија спомна дека полицијата намерно ангажирала човек кој лажно се претставувал како Јовановиќ Звездан и мамел луѓе за да ме дискредитира. Не сме разговарале долго време, Душан само повремено влегуваше и излегуваше. Легија инсистираше на тоа дека Зоран Ѓинѓиќ мора да биде убиен од гореспоменатите причини за да се доведат такви промени во земјата, нејзината безбедност и со тоа да се запрат процесите на екстрадиција во Хаг. ЈСО немаше да се распушти туку да се користи по конкретен план и тој побара мое мислење. Му реков ако мора да биде така се согласувам. Не ме интересираа ниту пари, ниту би го правел за пари, туку за интересите на единицата би ги користел, иако сум голем противник на судењето во Хаг и не можев да си дозволам да биде влечен од секакви европски глупости.

Клучна била средбата со Легија и потоа го убедиле Јовановиќ да изврши атентат врз премиерот на Србија. За жал, поради неверојатни пропусти во безбедносниот систем, беше убиен премиерот на Србија.