Животот често пишува романи, а такви случаи често гледаме во фудбалот, а еден таков пример е Кристијан Ригано , фудбалер кој остави длабока трага во италијанската Серија А.
Ригано играше на напаѓачката позиција, а круна на кариерата беше играњето за Фиорентина, чиј член беше од 2002 до 2006 година и во тие четири сезони имаше можност да игра со многу легенди, меѓу кои секако најголем е Габриел Омар. Батистута од клубот од Фиренца.
Иако сигурно беше втор избор во однос на Батистута, тој остави сериозна трага во Фиренца, бидејќи на 94 натпревари постигна 57 гола. Вкупно, тој постигна 300 гола на 520 натпревари во сите натпреварувања.
Играше и во Емполи, Сиена, Леванте, Тернана, Кремонезе и уште неколку помали клубови во Италија…
Тој беше украсен со голема физичка сила и смртност пред голот. Но денеска е далеку од фудбалот и по завршувањето на кариерата се врати на првата професија.
Имено, новинарите на „Кориере“ направија приказна за Ригани, кого го нашле на градилиште, каде што работи како ѕидар.
Новинарот наиде на добро познато лице, не беше баш сигурен дали се работи за поранешната легенда во Серија А, но набрзо доби потврда.
– Да, јас сум Кристијан Ригано – со насмевка му рекол фудбалерот извалкан со гипс и вар поради работите.
– Двете работи што знам да ги правам во животот се голови и градење. Откако престанав да играм, се вратив на мојата работа. Ми се допаѓа и горд сум на тоа. Ова сум јас, сакам да градам и поправам работи. Бидејќи немав повик да бидам тренер, се вратив на мојата работа.
– Да, добро заработував во текот на кариерата и среќен сум поради тоа. Во целата моја кариера, за два до три месеци заработив онолку колку што заработуваат денешните играчи од средниот ред. Значи, тогаш треба да се вратиме на работа.
Во Италија еднаш ја измислија изреката „Бог простува, Рига не“, а тој не е љубител на модерниот фудбал.
– Сакам фудбал, но не сум за денешниот фудбал, најмногу скроен од спонзори. Јас сум ти старомоден, а и на работа: дај ми парче земја и можам да изградам куќа со двајца колеги – рекол Ригано во приказната за Corrieres.