“С*АЊЕ МРТВИ СМЕ, ЌЕ СЕ СРУШИМЕ”! Последните зборови на пилотите кои заспаа на летот на Ер Франс, АВИОНОТ ПАДНА 2 минути подоцна!
Летот 447 на „Ер Франс“ се урна во морето додека патуваше од Рио де Жанеиро до Париз во 2009 година, последиците од несреќата сè уште траат, а авиокомпанијата до ден-денес е вмешана во правен спор.
Пилотот на Ер Франс кој го „урна“ Ербасот 330 во океанот, убивајќи ги сите во него, изговори три застрашувачки последни зборови пред ударот. Авионот се урна во 2009 година, при што загинаа 228 патници додека патуваа од Рио де Жанеиро до Париз. „Ер Франс“ до минатиот понеделник беше вмешан во правен спор , обвинет дека е кривично одговорен за убиство од небрежност за смртта на 228 лица.
Минатиот понеделник Ер Франс и Ербас беа ослободени од обвинението за убиство од небрежност. Однесувањето на пилотите – Марк Дубоа (58), Дејвид Роберт (37) и Пјер Бонин (32) и културата на летовите беа она што беше спорно. За време на понатамошната истрага, се покажа дека двајцата пилоти заспале, еден по друг, кога требало да управуваат со авионот.
Снимените разговори во пилотската кабина го открија и застрашувачкиот завршен разговор на „тројката“ . Помалку од две минути откако откажа критичната опрема за летање, започна паника. Можеше да се слушне Роберт како вели: “Срање, ќе паднеме! Не е вистина! Но, што се случува?” Или Роберт или Бонин потоа додаваат: „ Срање, мртви сме“. Потоа, четири часа и 15 минути по трансконтиненталниот лет, авионот се урна во Атлантикот.
Бонин, кој поради положбата и возраста го нарекувале „бебе на друштвото“, бил принуден да се справи со тешкиот лет додека неговите претпоставени спиеле. Извештајот гласеше: „Со оглед на тоа што летот траеше долго и вознемирениот помлад пилот на контролите до него, Дубоа одлучи дека е време да спие малку“.
Алан Булард, кој ја водеше истрагата, беше непоколеблив во критиките кон Дубоа. Тој рече: „Да капетанот останеше на позиција преку интертропската зона на конвергенција, тоа ќе му го одложеше сонот за не повеќе од 15 минути, а со оглед на неговото искуство, приказната можеби ќе завршеше поинаку. Но, не верувам дека заморот го натера да оди на спиење. Повеќе беше како нормално однесување, дел од културата на пилотирање во Ер Франс. А неговото заминување не беше спротивно на правилата. Сепак, изненадувачки. Ако си одговорен за исходот, не продолжувај одмор за време на главниот настан.”
Подоцна беше откриено дека заморот на Дубоа најверојатно бил поврзан со тоа што претходната вечер бил буден со неговата љубовница што не била на должност. Таа исто така почина на овој лет. Дубоа дури и го призна тоа, велејќи: „ Не спиев доволно минатата ноќ. Еден час не е доволен“.
Клучните детали беа потребни две години за да се појават бидејќи рекордерот за летот лежеше на дното на морето, заедно со телата. Ер Франс остана на својата невиност и негираше дека пилотите што ги ангажирала биле некомпетентни. Сепак, не им требаше долго време да ја подобрат обуката на пилоти. Судијата денеска пресуди дека е „невозможно да се докаже“ корпоративната вина затоа што иследниците не откриле погрешно постапување од страна на Ербас или Ер Франс во врска со грешките на пилотот што ја предизвикале несреќата.
