Ја исфрлиле од филмот затоа што била грда: Актерката така им се одмазди што мораше да реагира и Тито – сè им наплати (фото)

Актерката Ружица Сокиќ со својот талент и дарба воодушеви многу генерации.

Публиката ја памети по одличните улоги на „обични жени“, а нејзините колешки како храбра актерка која беше сè само не обична.

Во својата богата кариера оствари бројни улоги, а ги освои речиси сите награди. Глумеше во околу 40 филмови, а веќе за нејзината прва улога „Горчливиот дел од реката“ беше наградена со Сребрена арена на фестивалот во Пула.

Својот најголем успех го постигна како пејачка во филмот „Кога ќе бидам мртов и бел” и како простодушна улична девојка во филмот „Жута“ за кој беше наградена со Златна арена во Пула.

Премногу си грда

Непосредно пред да биде крунисана со Златната арена, актерката се подготвуваше да застане рамо до рамо со Ричард Бартон во филмот „Сутјетска“. Сè беше подготвено, а потоа имаше коментари дека не е доволно убава.

-Кога ме избркаа затоа што бев многу грда, почнав да ги плукам по весниците бидејќи бев немоќна и немав авторитет. А Тито ги следел сите настани околу филмот и веројатно некаде го прочитал. Следната година, кога ја освоив Златната арена во Пула за филмот „Жута“, тој им честиташе на сите на затворањето, а остана со мене, ме зеде за раце, ме погледна во очи и ми рече: ,,Ружо ти си многу опасна” – со насмевка се присети актерката.

Последици

Сепак, зад тој став на опасен уметник, таа истакна дека нејзиниот пат не бил лесен, а многумина ќе се изненадат ако признаат дека цело време се борела со недостаток на самодоверба. За среќа, и таа беше доволно тврдоглава.

– Мојата несигурност беше огромна. А оние кои имаа свои влијателни сопрузи и обожаватели се однесуваа поинаку. Беа сигурни дека и да ја уништат претставата, сепак ќе ја добијат следната улога. Но, за оние од нас кои немавме поддршка, тоа беше прашање на живот и смрт. Имаше постојани потреби, а во уметноста нема потреба затоа што тоа е Божји дар. Околностите се важни и затоа што јас, се чини, судбински се најдов во тоа време, станав актерка на црниот бран и ме паметат по ликовите на тие жени од дното, кои тешко ги пребродив.

Се срамев да се покажам во такво неповолно светло, но еве, тоа некаде ја одбележа мојата личност. Зашто, кога луѓето ќе ме видат приватно, ќе ми речат: „А, не си толку грда и проста!“ 

Не ми беше лесно да ги играм тие улоги . Се сеќавам дека ги купив тие колачи на железничките станици, дури и на Пигал во Париз кога соблеков една улична девојка и го рекламирав она што таа го кажува во делото на Љубомир Симовиќ „Чудо во Шарган“.

Мира Траиловиќ не ми дозволи да носам ќелава перика поради улогата, која многу ја посакував, но штом престана да ме контролира по премиерата, ја ставив. Инаетот ме чинеше многу во животот, но мојата природа е таква и секогаш ја кажувам вистината – открила Ружица Сокиќ во едно интервју.

Тешка болест

Легендарната актерка почина неколку дена откако го прослави својот 79-ти роденден на 19 декември 2013 година. Долго време се бореше со опасна болест која ја јадеше.

Во нејзина чест се доделува наградата Ружица Сокиќ за најдобра актерка.